Een Slapende Stad - Paul de Leeuw, Metropole Orkest

Een slapende stadik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

Met de nacht om me heen

Zonder klok, zonder kaart

In het donker alleen

Met 'n modderig paard

En door merg en been

Zijn ze ruzie aan 't maken

Onder een van de daken

Hij met haar, zij met hem

Met de krakende stem

Van een lijf dat al slaapt

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

En 't hart in m’n borst

Is zo moe, is zo moe

Ik kan nergens naar toe

Ik verga zowat van dorst

Ik geef mijn paard te drinken

Ik zie de sterren blinken

En denk aan mijn lot

Vroeger werd ik onthaald

Als een vorst, als een god

Maar m’n angst werd te groot

En nu ben ik verdwaald

En hier sta ik, kapot

Op een reis zonder zin

Op een vlucht voor de dood

En de dood haalt me in

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

Vroeger heb ik geloofd

In geloof en geluk

Vroeger heb ik geloofd in

Het kan echt niet meer stuk

Maar de tijd zet de mens

Mettertijd onder druk

En opeens zingt de wind

Een herfstig melodietje

En de mens buigt het hoofd

De zwanezang begint

Zo anders dan het liedje

Uit het boek van een kind

Vroeger heb ik geloofd

In een vrouw is een vrouw

Maar een vrouw is een trut

Een ellendige trut

Zonder liefde of trouw

Zonder toekomst, een vrouw

Baart geen kinderen, maar zorgen

Een slapende stad

Ik weet niet meer waar

't is achteraf raar

Dat ik de naam vergat

Een slapende stad

Ik weet echt niet meer waar

En opeens zag ik jou

Je kwam zomaar voorbij

En je weet wat ik zei:

Het begint weer opnieuw

Una ciudad dormida no recuerdo donde

es raro despues

Que se me olvidó el nombre

Una ciudad dormida

ya no se donde

Con la noche a mi alrededor

Sin reloj, sin mapa

En la oscuridad solo

Con un caballo fangoso

Y a través de la médula y el hueso

¿Están discutiendo?

Debajo de uno de los techos

El con ella, ella con el

con la voz quebrada

De un cuerpo que ya duerme

Una ciudad dormida

ya no se donde

es raro despues

Que se me olvidó el nombre

Una ciudad dormida

ya no se donde

Y el corazón en mi pecho

es zo moe, es zo moe

no puedo ir a ninguna parte

casi me muero de sed

doy de comer a mi caballo

Veo las estrellas brillar

Y piensa en mi destino

solía ser bienvenido

Como un príncipe, como un dios

Pero mi miedo se hizo demasiado grande

Y ahora estoy perdido

Y aquí estoy, roto

En un viaje sin sentido

En un vuelo de la muerte

Y la muerte me lleva adentro

Una ciudad dormida

ya no se donde

es raro despues

Que se me olvidó el nombre

Una ciudad dormida

ya no se donde

yo solía creer

En creencia y suerte

Solía ​​creer en

Realmente no puede ser mejor

Pero el tiempo fija al hombre

Con el tiempo bajo presión

Y de repente el viento canta

Una melodía otoñal

Y el hombre inclina la cabeza

Comienza el canto del cisne

Tan diferente de la canción

De un libro para niños

yo solía creer

En una mujer es una mujer

Pero una mujer es una perra

una perra miserable

Sin amor ni fe

Sin futuro, una mujer

No da a luz a los niños, pero se preocupa

Una ciudad dormida

ya no se donde

es raro despues

Que se me olvidó el nombre

Una ciudad dormida

Realmente ya no sé dónde

Y de repente te vi

acabas de pasar

Y sabes lo que dije:

comienza de nuevo