Strefa Komfortu - Paluch, Kobik

Miejskie realia, płynę tu jak ryba w wodzie

Żadna Italia, chmury przykrywają słońce

Wciąż anomalia, ziomy zdradzają za drobne

Od dawna standard, lojalni żyją tu samotnie

Moja strefa komfortu to nie hotele, pięć gwiazdek

Wśród wydyganych snobów i chłopaków z ojca hajsem

Jebać, bywam tam czasem, popularność mniej tam męczy

I jedyne z kim się kumam, to ziomale z recepcji

Życie bez masek, bez kreacji, pod publikę zawsze Niedopasowany, właśnie tak sam

siebie widzę

Moje otoczenie ma na mnie wpływy nikłe

Świadomy swej wartości, umiem samodzielnie myśleć

Nie jestem głosem biedy, nie jestem głosem bogów

Jestem głosem dla niemych, tych bez ruchomych schodów

Wygrzeję cię jak termy, jak nie odbierasz kodów

Nie dotrą tutaj hieny, moja strefa komfortu

Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara

To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara

Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach

Strefa komfortu, strefa komfortu

Prawie wszędzie wiezie mnie taryfa, nie private jet

Nie chcę spędzić życia na odwykach, tak jak Chevy Chase,

Zdarza się, że źle zasypiam, ale kiedy budzę się

Zawsze uśmiechnięta micha, żaden przypał tu nie wchodzi w grę

Więcej pieniędzy, to więcej problemów, a wydasz je pierwszy i tak bez problemu

Ilu zostanie kolegów?

Nie przytulisz się do papieru

Ile byś go nie przytulił, co jeszcze chcesz mi wmówić?

Choć lubię Gucci, Louis, pewnych rzeczy się tu nie kupi

Możesz mnie dotknąć ale nie poruszysz za chuj, mam ten komfort i konto

I co włożyć do garów choć talerze są z Ikei, a nie Sanchi Rosenthal ważne ze

mam z kim się dzielić kiedy kładę na nie

I to fakt światopogląd od lat bez zmian gdzie bym nie był gdzie nie mieszkał,

ty nie wierzysz?

O to nie dbam i to nie kwestia podejścia

A razem z pensja rośnie cena cena cena cena to najważniejsze się nie zmienia

Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara

To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara

Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach

Strefa komfortu, strefa komfortu

Śliscy koledzy jak w betonowym lesie kleszcze

Jak podasz rękę to przykleja się jak super glue

Miejski surwiwal wychowałem się w tych wodach leszcze

Od pasożytów blizny, jak rekin w głębi mórz

Nie chciałem zgnić na ośce choć trzymały mocno macki

Te nie przespane noce by odnaleźć styl bez kalki

Dziś mam świeżutką pościel i wysypiam się jak panicz

Strefa komfortu bronie dostępu do granic

Z psychiki szczątki ale tylko te najtwardsze jak czarne skrzynki przechowują

informacje by pamiętać to co ważne a co w życiu nie gra roli ziomuś praca nad

sobą mój jebany pracoholizm

Rodzina, żona, dom i w blokach moja wiara

To ty, z betonu tron, dla mnie jak alkantara

Codzienny życia sztorm, płynę na pełnych żaglach

Strefa komfortu, strefa komfortu

Realidades urbanas, nado aquí como pez en el agua

No Italia, las nubes cubren el sol

Sigue siendo una anomalía, los chicos hacen trampa demasiado pequeños.

Durante mucho tiempo ha sido un estándar, los leales viven aquí solos.

Mi zona de confort no son los hoteles, cinco estrellas

Entre los snobs desenfrenados y los muchachos de mi padre, el dinero

Joder, voy allí a veces, la popularidad es menos cansada allí.

Y lo único con lo que me llevo bien son los amigos de la recepción.

La vida sin máscaras, sin creaciones, siempre despareja en público, igual

puedo verme a mi mismo

Mi entorno tiene poca influencia sobre mí.

Consciente de mi valor, puedo pensar por mí mismo

No soy la voz de la pobreza, no soy la voz de los dioses

Soy una voz para los tontos, los que no tienen escaleras mecánicas

Te caliento como termas, si no recibes codigos

Las hienas no llegarán aquí, mi zona de confort.

Familia, esposa, casa y mi fe en bloques de pisos

Eres tú, un trono de hormigón, como un Alcántara para mí

La vida cotidiana es una tormenta, navego a toda vela

Zona de confort, zona de confort

Una tarifa me lleva a casi todos lados, no un jet privado

No quiero pasar mi vida en rehabilitación como Chevy Chase

A veces me duermo mal, pero cuando me despierto

Siempre sonriendo michael, no hay fuego es una opción aquí

Más dinero significa más problemas y lo gastarás primero, no hay problema.

¿Cuántos amigos habrá?

No estás abrazando el papel.

¿Cuánto no lo abrazarías, qué más me quieres decir?

Aunque me gusta Gucci, Louis, hay cosas que no comprarás aquí

Puedes tocarme, pero no puedes mover mi polla, tengo esta comodidad y cuenta.

Y qué poner en las ollas, aunque los platos sean de Ikea, no de Sanchi Rosenthal, importante para ellos

Tengo con quien compartir cuando me los pongo

Y este es un hecho de la visión del mundo durante años sin cambios, donde sea que no viva,

no crees

No me importa eso, y no es una cuestión de enfoque.

Y junto con el salario el precio aumenta el precio el precio el precio no cambia lo mas importante

Familia, esposa, casa y mi fe en bloques de pisos

Eres tú, un trono de hormigón, como un Alcántara para mí

La vida cotidiana es una tormenta, navego a toda vela

Zona de confort, zona de confort

Colegas resbaladizos como garrapatas en un bosque de cemento

Si le das la mano se pega como un gran pegamento

El sobreviviente urbano fue criado en estas aguas por besugo

De la cicatriz de los parásitos, como un tiburón en las profundidades de los mares

No quise pudrirme en el eje, aunque sujetaron bien los tentáculos

Esas noches sin dormir para encontrar el estilo autocopiativo

Hoy tengo sábanas limpias y duermo como un maestro

La zona de confort defiende el acceso a los límites

De la psique guardan los restos, pero solo los más duros, como las cajas negras.

información para recordar lo que es importante y lo que no es importante en la vida homie trabajando en

yo mi maldito adicto al trabajo

Familia, esposa, casa y mi fe en bloques de pisos

Eres tú, un trono de hormigón, como un Alcántara para mí

La vida cotidiana es una tormenta, navego a toda vela

Zona de confort, zona de confort