Nadciśnienie - Paluch, DJ VaZee

Rozbity doszczętnie jak odłamki pustej flaszki

Jak dziecko, czyszczące ściany z fragmentów swej matki

Tu gdzie życie ziom to nigdy nie było poop

Pozytywne myśli już od szczyla, zmielone na proch

Chcesz czułości od rodzica?

ziomek nie w tych czasach

Domowe ciepło ogniska, od tępa życia przygasa

Rośnie ciśnienie jak prasa, rośnie najniższa kasta

Szczęście krzyczy na antenie, na ukrytych pasmach

Przeżyć jesień i zimę, odłożyć hajs na ferie

Nowe buty przymierz, bo mama dostała premie

To rzeczywistość, witam cię w realnym świecie

Słuchasz tego z kompa, robię ci do sieci przeciek

Mielizna uczuć, ludzie sukcesu płyną jachtem

Obok płynie pytanie, kim są tak naprawdę

Nie jestem z wyższych sfer, mam kontakt ze światłem

Od małolata na emocje znajduję swój patent

To co mnie tworzy to wiersza pokój za dniem

Choć odpuściłem, nocy przytulny schron

Tam gdzieś pomiędzy, złością a kochaniem

Gdy znowu tonę, ty podajesz mi dłoń.

To co mnie tworzy to wiersza pokój za dniem

Choć odpuściłem, nocy przytulny schron

Tam gdzieś pomiędzy, złością a kochaniem

Gdy znowu tonę, ty podajesz mi dłoń

Dziewczyny mają wizję, że będą jak Kardashian

Zmulone tracą życie, na mecie gdzieś po blantach

Ich ziomki wierzą wspólnie, że będą kurwa trap stars

Zmuloni tracą życie, na mecie gdzieś po blantach

Znam ten schemat bo, ten świat znałem najlepiej

Czasy gdzie wszystko to ściema, tylko siła i bekiel

Części zamienne nic nie zmienią, jak nie zmienisz siebie

Droga ucieczki nie ma mety, dzisiaj jestem pewnie

Zło we fraku z elegancją rozdaje szczęście

Dobro z prawdą dzielą miedzy sobą, resztki

Ludzie uprzejmie, dla kurew robią przejście

Chory rozsądek idzie na koniec kolejki

Jeśli istnieję, to dzięki bogu za mych ludzi

Chociaż jak wszędzie, tu tez nie brakuje fałszu

Jeśli ktokolwiek, będzie chciał w życiu nabrudzić

Pamiętaj jestem z tobą byku, twój ziomek paluch

To co mnie tworzy to wiersza pokój za dniem

Choć odpuściłem, nocy przytulny schron

Tam gdzieś pomiędzy, złością a kochaniem

Gdy znowu tonę, ty podajesz mi dłoń

To co mnie tworzy to wiersza pokój za dniem

Choć odpuściłem, nocy przytulny schron

Tam gdzieś pomiędzy, złością a kochaniem

Gdy znowu tonę, ty podajesz mi dłoń

Destrozados al suelo como fragmentos de una botella vacía

Como un niño limpiando las paredes de los fragmentos de su madre

Aquí donde la vida, tío, nunca ha habido caca

Pensamientos positivos de la orina, molido al polvo

¿Quieres el afecto de un padre?

homie no en estos tiempos

El calor del hogar de un fuego se atenúa de la vida aburrida

La presión sube como la prensa, la casta más baja sube

La felicidad grita en el aire, en bandas ocultas

Experimente el otoño y el invierno, ahorre dinero para las fiestas

Pruébate zapatos nuevos, porque mamá tiene bonificaciones.

Esta es la realidad, bienvenido al mundo real.

Lo escuchas desde la compu, te lo filtro a la red

Un banco de sentimientos, las personas exitosas navegan en un yate.

Luego viene la pregunta de quiénes son realmente.

No soy de la alta sociedad, estoy en contacto con la luz.

He encontrado mi patente para las emociones desde que era adolescente.

Lo que me crea es el poema paz de día

Aunque me di por vencido, refugio acogedor en la noche

En algún lugar entre la ira y el amor

Cuando me hundo de nuevo, me das la mano.

Lo que me crea es el poema paz de día

Aunque me di por vencido, refugio acogedor en la noche

En algún lugar entre la ira y el amor

Cuando me vuelvo a hundir me das la mano

Las chicas tienen una visión de que serán como las Kardashian

Los fangosos pierden la vida, en la línea de meta en algún lugar después de los blunts

Sus homies creen que serán jodidas estrellas del trap

Zmuloni pierden la vida, en la línea de meta en algún lugar después de los embates

Conozco este patrón porque conozco mejor este mundo

Tiempos donde todo esto es falso, solo fuerza y ​​eructos

Las piezas de repuesto no cambiarán nada a menos que cambie usted mismo

No hay fin a la ruta de escape, hoy estoy seguro

La maldad con frac reparte felicidad con elegancia

Comparten el bien y la verdad entre ellos, los remanentes

Gente amable, hacen la transición por putas

El sentido enfermo va hasta el final de la línea

Si existo, gracias a Dios por mi gente.

Aunque, como en todas partes, tampoco falta la falsedad.

Si alguien quiere ensuciarse en la vida

Recuerda que estoy contigo toro, tu homie dedo gordo del pie

Lo que me crea es el poema paz de día

Aunque me di por vencido, refugio acogedor en la noche

En algún lugar entre la ira y el amor

Cuando me vuelvo a hundir me das la mano

Lo que me crea es el poema paz de día

Aunque me di por vencido, refugio acogedor en la noche

En algún lugar entre la ira y el amor

Cuando me vuelvo a hundir me das la mano