Szczęścia Milimetr - O.S.T.R.

Życiem zarażam jak wirus

Jestem chory ziom

Gdzie nie spojrzysz, epidemia pod sam horyzont

Długie noce, krótkie dni na trasie z homilią

Z buta wbijam się po swoje niczym Holly Holm

W drodze po szczęście

«Ciernie i róże», krew na czole;

Herbert

Mam w sobie ziemię, ogień, wodę, powietrze

Kocham co robię, w swoim żywiole tętnię

Tworzę rzeczywistość, okradając z marzeń sny

Podróż między wymiarami, senny paraliż

Jakbym mógł do rzeczy niemożliwych złamać szyfr

Głodny przygód, woli walki, mów mi Faramir

Tyle za nami, tyle przed nami

Myślę, patrząc na rodzinę, dałbym wszystko im

Tyle za nami, tyle przed nami

Spokój, cisza, tego za nic nie zamieniłbym

Kocham życie, gdy płynę leniwie spojrzeniem, widząc nieba blask

Wszystkie te chwile, co tworzą sentyment

Aby znów się zatrzymał w naszych sercach czas

Szczęścia milimetr, wystarczy mi tyle

Nie chcę nic ponad to, co mi zesłał świat

To szaleństwa przywilej, żeby mieć w sobie siłę, przełamywać słabości,

chwytać w żagle wiatr

Kocham życie, gdy płynę leniwie spojrzeniem, widząc nieba blask

Wszystkie te chwile, co tworzą sentyment

Aby znów się zatrzymał w naszych sercach czas

Szczęścia milimetr, wystarczy mi tyle

Nie chcę nic ponad to, co mi zesłał świat

To szaleństwa przywilej, żeby mieć w sobie siłę, przełamywać słabości,

chwytać w żagle wiatr

1980 i 15 maj

Pierwszy kontakt z atmosferą, kto by patrzył w dal?

Nie wiedziałem, że zaczynam nierealny plan

Drobny, chudy niczym Nemo, tyle dał mi świat

Wciąż nie trzeba mi wiele

Wystarczy pogoda, w oczach słońca promienie

Wino, browar lub koniak, klimat morza na niebie

Wielki błękit, jakbym uwięził w słowach Seszele

Ile życia, tyle blasku w nas

Tyle chwil nadaje kolor, tworząc nastrój barw

Jedno spojrzenie mej żony zmienia piekło w raj

Jeden uśmiech moich dzieci tworzy szczęścia smak

Proszę, na mnie patrz, proszę, zawsze tak

Jakby poza nami nie istniało żadne z państw

Jakby świat był nasz, zmieniał w prawdę fałsz

Kocham życie, kiedy płynę, widząc nieba blask

Kocham życie, gdy płynę leniwie spojrzeniem, widząc nieba blask

Wszystkie te chwile, co tworzą sentyment

Aby znów się zatrzymał w naszych sercach czas

Szczęścia milimetr, wystarczy mi tyle

Nie chcę nic ponad to, co mi zesłał świat

To szaleństwa przywilej, żeby mieć w sobie siłę, przełamywać słabości,

chwytać w żagle wiatr

Kocham życie, gdy płynę leniwie spojrzeniem, widząc nieba blask

Wszystkie te chwile, co tworzą sentyment

Aby znów się zatrzymał w naszych sercach czas

Szczęścia milimetr, wystarczy mi tyle

Nie chcę nic ponad to, co mi zesłał świat

To szaleństwa przywilej, żeby mieć w sobie siłę, przełamywać słabości,

chwytać w żagle wiatr

Infecto mi vida como un virus

estoy enfermo

Mires donde mires, la epidemia está justo en el horizonte

Noches largas, días cortos en la gira de homilías

De mi zapato trato de sacar el mío como Holly Holm

En el camino a la felicidad

"Espinas y rosas", sangre en la frente;

Herbert

Tengo tierra, fuego, agua, aire en mi

Amo lo que hago, estoy palpitando en mi elemento

Creo la realidad robando los sueños de los sueños.

Viaje entre dimensiones, parálisis del sueño

Como si pudiera descifrar el código hasta lo imposible

Hambriento de aventuras, dispuesto a luchar, llámame Faramir

Tanto detrás de nosotros, tanto por delante

Creo que, mirando a una familia, lo daría todo por ellos.

Tanto detrás de nosotros, tanto por delante

Paz y tranquilidad, no lo cambio por nada

Amo la vida cuando miro perezosamente cuando veo el resplandor del cielo

Todos estos momentos crean un sentimiento

Que el tiempo se detenga en nuestros corazones otra vez

Un milímetro de felicidad, eso es suficiente para mí

No quiero nada más que lo que el mundo me ha enviado.

Es locura un privilegio tener fuerza, vencer debilidades,

atrapar el viento en las velas

Amo la vida cuando miro perezosamente cuando veo el resplandor del cielo

Todos estos momentos crean un sentimiento

Que el tiempo se detenga en nuestros corazones otra vez

Un milímetro de felicidad, eso es suficiente para mí

No quiero nada más que lo que el mundo me ha enviado.

Es locura un privilegio tener fuerza, vencer debilidades,

atrapar el viento en las velas

1980 y 15 de mayo

Primer contacto con la atmósfera, ¿quién miraría a lo lejos?

No sabía que estaba iniciando un plan poco realista.

Chiquita, flaca como Nemo, eso me dio el mundo

Todavía no necesito mucho

El clima es suficiente, los rayos en los ojos del sol

Vino, cervecería o coñac, la atmósfera del mar en el cielo

Gran azul, como si aprisionara a Seychelles en palabras

Tanta vida, tanto resplandor en nosotros

Tantos momentos dan color, creando un estado de ánimo de colores.

Una mirada de mi esposa convierte el infierno en paraíso

Una sonrisa de mis hijos crea un sabor de felicidad.

Por favor mírame por favor siempre así

Como si no hubiera otros países fuera de nosotros

Como si el mundo fuera nuestro, convertiría la falsedad en verdad

Amo la vida cuando floto viendo brillar el cielo

Amo la vida cuando miro perezosamente cuando veo el resplandor del cielo

Todos estos momentos crean un sentimiento

Que el tiempo se detenga en nuestros corazones otra vez

Un milímetro de felicidad, eso es suficiente para mí

No quiero nada más que lo que el mundo me ha enviado.

Es locura un privilegio tener fuerza, vencer debilidades,

atrapar el viento en las velas

Amo la vida cuando miro perezosamente cuando veo el resplandor del cielo

Todos estos momentos crean un sentimiento

Que el tiempo se detenga en nuestros corazones otra vez

Un milímetro de felicidad, eso es suficiente para mí

No quiero nada más que lo que el mundo me ha enviado.

Es locura un privilegio tener fuerza, vencer debilidades,

atrapar el viento en las velas