Nie chcę - O.S.T.R.

Nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę propsów znawców, wniosków, rap tu spływa z moich żył

Nie syp koksu na stół, dość już błaznów łakomych na blichtr

Tak to głos mój — gangów, ziomków, slangu niepokorny krzyk

Jebać oldschool, lapsów, newschool, mam tu niezawodny styl

Pieprzę statystyki, obejrzenia, lajki — jeden chuj

MC jęczą jakby głos swój podkładali na RedTube

Jebią takie smuty, jakby byli świadomi swych ról

Wrócił król, na mordę but, bo nie ma, nie ma, nie ma, nie ma

Nie ma hip hopu bez wrzutów, bboy’i, DJ’i, gry

Ściema roku, bez wyrzutów zjadam gnoi mierny skill

Nie ma scratchów, nie ma breaku, nie ma już emocji w tym

Morze ścieków, ja na przekór pierdolę ich marketing

Nie chcę więcej gonić płyt, nie chcę promocji i cyfr

Jestem sercem, sensem życia, świeżym powietrzem we krwi

W mieście tętnem, treść przenika jak dym przez zamknięte drzwi

Wersy gęste, masz amnezje, nie chcę, nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę nawijać o tym ile mam floty i ile posiadam domów i aut

Straciłbym dłonie, gdybym na raz musiał przeliczyć cały ten hajs

Dwie dekady w trasie, masz wyobraźnię

A dalej nic nie wiesz o tym co mam

Scena mnie nienawidzi, ulica szanuje za szczerość

Serce, lojalność od lat

Nic nie zawdzięczam nikomu

Od zawsze na siebie stawiam va bank

Dla jednych sukces to morda na puszce

Wersy do piwa, sława i lans

Dla mnie rodzina, wsparcie od ludzi

Każda wygrana, sprawa na psach

To mój zamach na rap

Nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę braw klakierów, mam na celu niemoc wannabes

Pieprzę rap frajerów, hajs z portfela IQ nie doda im

Nie ma szans dla plebsu, funk projektów, mój grunt niczym Shaolin

To mój dar do wersów, klan morderców, nas dwója i ten bit

Nie chcę wozić się, w pożyczonych ciuchach wbijać na klip

Tani snobizm, dragi i komizm, hajs nie zrobi z nich MC

Patrz na showbiz zarobionych, ta, ej dziwko, dawaj kwit

Jestem z Łodzi, zbrodni głodny

Weź to pojmij Ja mam, ja mam

Ja mam dosyć, dosyć gości «yolo», weź im zamknij dziób

Można zwątpić w bloki, ziomki wolą remix, skunk i blues

Daję teksty światu, pewnych kwestii prawdy swoich słów

By mieć prestiż, szacun dzielni, wiernych ludzi zawsze tłum

Nie chcę pod sceną tysięcy głupców, wolę mądrych stu

Nie gram koncertów dla pengi, kruszcu pasja zdobi mózg

Nie mam parcia, wariat sprawdź, bo serce bije w tempie nut

Wolę luz, Cole, rum, dobry trun, nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę nawijać o tym ile mam floty i ile posiadam domów i aut

Straciłbym dłonie, gdybym na raz musiał przeliczyć cały ten hajs

Dwie dekady w trasie, masz wyobraźnię

A dalej nic nie wiesz o tym co mam

Scena mnie nienawidzi, ulica szanuje za szczerość

Serce, lojalność od lat

Nic nie zawdzięczam nikomu

Od zawsze na siebie stawiam va bank

Dla jednych sukces to morda na puszce

Wersy do piwa, sława i lans

Dla mnie rodzina, wsparcie od ludzi

Każda wygrana, sprawa na psach

To mój zamach na rap

Nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę propsów, znawców, wniosków, rap tu spływa z moich żył

Nie syp koksu na stół, dość już błaznów łakomych na blichtr

No quiero, no quiero, no quiero

No quiero puntales expertos, conclusiones, el rap fluye de mis venas aquí.

No tires coca cola sobre la mesa, ya basta de payasos hambrientos de oropel

Sí, esa es mi voz: pandillas, amigos, jerga, un grito rebelde.

A la mierda la vieja escuela, las vueltas, la nueva escuela, tengo un estilo confiable aquí

Joder estadísticas, vistas, me gusta - una polla

Los MC gimen como si estuvieran expresando su voz en RedTube

Están tan tristes como si fueran conscientes de sus roles.

El rey ha vuelto, el zapato está muerto, porque no hay, no, no, no

No hay hip hop sin tragamonedas, bboys, DJs, juegos

Fake del año, como estiércol mediocre sin ningún remordimiento.

No hay rasguños, ni roturas, ni más emociones.

Mar de aguas residuales, a pesar de joder su marketing

Ya no quiero perseguir CDs, no quiero promociones y números

Soy el corazón, el sentido de la vida, aire fresco en mi sangre.

En una ciudad que late, el contenido pasa como el humo por una puerta cerrada

Líneas densas, tienes amnesia, no quiero, no quiero, no quiero, no quiero

No quiero hablar de cuantas flotas tengo y cuantas casas y autos tengo

Perdería mis manos si tuviera que contar todo ese dinero a la vez

Dos décadas en el camino, tienes tu imaginación

Y luego no sabes nada de lo que tengo

La escena me odia, la calle me respeta por ser honesto

Corazón, lealtad por años

no le debo nada a nadie

siempre he sido mi banquero

Para algunos, el éxito es un dolor de cabeza

Líneas de cerveza, fama y fama

Para mí, la familia, el apoyo de la gente.

Cada victoria, el asunto de los perros

Este es mi ataque de rap

No quiero, no quiero, no quiero

No quiero el aplauso del badajo, estoy apuntando a la debilidad de los aspirantes.

A la mierda los tontos del rap, el dinero de la billetera IQ no los agregará

No hay posibilidad para plebeyos, proyectos funk, mi terreno como Shaolin

Este es mi regalo para los versos, el clan asesino, los dos y este beat

No quiero conducir solo, pegarme al clip con ropa prestada.

Esnobismo barato, drogas y comedia, el dinero no los convertirá en MC

Mira el mundo del espectáculo ganado, yeh, perra, dame el recibo

Soy de Lodz, hambriento de crimen.

Tómalo, tómalo, lo tengo, lo tengo

Estoy harto, harto de los invitados «yolo», cállalos

Puedes dudar de los bloques, la gente prefiere remix, skunk y blues

Estoy dando textos al mundo, ciertas cuestiones de la verdad de mis palabras.

Tener prestigio, respetar a las personas valientes, fieles, siempre multitud

No quiero miles de tontos debajo del escenario, prefiero 100 sabios

No doy conciertos por pengas, pasion de oro adorna el cerebro

No tengo presión, compruébalo loco, porque el corazón late al ritmo de las notas.

prefiero slack, cole, ron, buen trago, no quiero, no quiero, no quiero

No quiero hablar de cuantas flotas tengo y cuantas casas y autos tengo

Perdería mis manos si tuviera que contar todo ese dinero a la vez

Dos décadas en el camino, tienes tu imaginación

Y luego no sabes nada de lo que tengo

La escena me odia, la calle me respeta por ser honesto

Corazón, lealtad por años

no le debo nada a nadie

siempre he sido mi banquero

Para algunos, el éxito es un dolor de cabeza

Líneas de cerveza, fama y fama

Para mí, la familia, el apoyo de la gente.

Cada victoria, el asunto de los perros

Este es mi ataque de rap

No quiero, no quiero, no quiero

No quiero puntales, expertos, conclusiones, el rap fluye de mis venas aquí.

No tires coca cola sobre la mesa, ya basta de payasos hambrientos de oropel