Miejska Ślepota - O.S.T.R.

Oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia

Myślisz że prawda jest na wierzchu

W czarnych wspomnieniach nie ma miejsca dla koleżków

Jesteś sam ze swym sumieniem

W lustrze odbicie w twarz się śmieje

A to czemu?

To nie kwestia systemu który uwypukla grzechy

Zasady życia, ulatują jak monety

Rośnie na nie apetyt a ja sam ze sobą w niezgodzie…

…oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia…

…ile nienawiści tylko popatrz…

…sens nie w gotówce…

…pierdolony zwykły gorzki świat…

0:29, latarni blask rozjaśnia drogę

Robię co mogę by w życiu zachować formę

Myślę sobie — ile świat lat ciągnąć będzie tą nędzę?

Czy kiedyś łańcuch ciągłych życzeń pęknie?

Po chuj mi wciskać że jest pięknie — pomyśl

Na ile jesteś w stanie zrozumieć obydwie strony tej gry

Jak zamiast czułych zdań - zszargane nerwy

Na twarze zerknij — żadne odkrycie

Na nich wyrysowane życie

Męki i prośby by trafić na właściwe akordy

Nasz czas na ziemi

Miliony problemów, których nie sposób odmienić

Sami w sobie uwięzieni znam takich

Plan znaczy nic jak rytm nie daje iść w przód

Chociażby spójrz na Łódź

Gdy jedni konsumują orgię

Inni na samym dnie oblegają dworce

Licząc na skromną porcję

Co drażni ich — smród?

Odrzuca fakt życia w tym miejscu

Proszę, nie wszystko w kolorze ma być

Każdy ma prawo marzyć

I tylko śmierć jest nas w stanie tego pozbawić

Prościej tego chyba nie da się wyrazić

…oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia…

…ile nienawiści tylko popatrz…

…sens nie w gotówce…

…pierdolony zwykły gorzki świat…

«Ej szluga kopsnij» — na przeciw mnie gość obcy

Sprana zielona kurtka i brązowe portki

Spojrzenie w oczy — nie trzeba słów, jest bezrobotny

Spójrz ile hałasu jest wokół forsy

Dotknij świat prawdziwych zmagań

Wolny od zabaw, łatwych dziewczyn, imprez

Gorszych i lepszych, dość ludzi biernych

Wiernych swym ideałom co dnia

Widzę to po przechodniach

Cały zwierzęcy folwark

Z gorszymi zerowy kontakt, nie mów że nie wiesz

I tak na dworcach sramy w ten sam sedes

Łatwo się przewieźć

Trzymając z dala od wad ludzkich

Choć ten sam strach utkwił nam

A chamstwo pcha by się wyróżnić

Od zwykłej prostytutki, niby każdy ma plan swój

Oddaję miastu resztę, ono samo osądzi

Twarze tych którym już pisane błądzić

I tak z każdym dniem od dna trudniej się odbić

…oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia…

…ile nienawiści tylko popatrz…

…sens nie w gotówce…

…pierdolony zwykły gorzki świat…

Życie płynie jak film wspomnień

Na karku postawiony kołnierz

By jak najmniej świata zobaczyć

By nie musieć się tłumaczyć

Za cudze krzywdy, liczby

Których w rzeczywistości nie zgarnie nigdy

Innym leci powoli czas

Chwila za chwilą

Topnieje w ustach jak Gyros

Innym do rąk przyrasta kilof

Chuj wie za co

Nie zmienisz nic płacząc

Problemy z pracą?

W jaką postać się wcielić

By dorwać świat elit

Dla jednych przemyt

Dla drugich resztki spod politycznych jelit

Zdziwieni — jak to?!

Jednemu na tysiąc przecież się fartło

I tak ślepota ogarnia miasto

A las rąk w prośbach, by jutra dotrwać

Gdy fason, podpisuje kontrakt inni na dworcach

Z życiem w reklamówce, proszą tylko o złotówkę

Przez dziurę w kurtce widać cały dobytek

I ból pomyłek nad życiem

Miłość do życia

By w życiu zaznaczyć swą siłę

…oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia…

…ile nienawiści tylko popatrz…

…sens nie w gotówce…

…pierdolony zwykły gorzki świat…

Evaluado a través del prisma de los gestos hacia el entorno.

¿Crees que la verdad está ahí fuera?

No hay lugar para los amigos en los recuerdos negros

Estás solo con tu conciencia

En el espejo, el reflejo en la cara se está riendo.

¿Entonces por qué?

No se trata de un sistema que destaca los pecados

Los principios de la vida vuelan como monedas

El apetito por ellos está creciendo y estoy en desacuerdo conmigo mismo...

... evaluado a través del prisma de los gestos hacia el entorno ...

... cuanto odio solo mira ...

... es decir, no en efectivo ...

... un maldito mundo amargo ordinario ...

0:29, el resplandor de una linterna ilumina el camino

Hago lo que puedo para mantenerme en forma en la vida.

Me digo a mí mismo - ¿cuántos años durará el mundo esta pobreza?

¿Se romperá alguna vez la cadena de deseos constantes?

¿Por qué no me dices que es hermoso? Piensa

¿Cómo puedes entender ambos lados de este juego?

Como en lugar de frases tiernas - nervios destrozados

Eche un vistazo a las caras: no hay descubrimiento

La vida se dibuja en ellos.

Tormentos y súplicas para encontrar los acordes correctos

Nuestro tiempo en la tierra

Millones de problemas que no se pueden cambiar

Sé tal atrapado en mí mismo

El plan no significa nada, pero el ritmo te mantiene en marcha.

Por ejemplo, eche un vistazo a Łódź

Cuando algunos están consumiendo la orgía

Otros en el fondo asedian las estaciones

Contando con una porción modesta

¿Qué les irrita - el hedor?

Niega vivir en este lugar.

Por favor, no todo debe ser en color.

Todo el mundo tiene derecho a soñar.

Y solo la muerte puede privarnos de ella.

No se puede expresar más fácilmente.

... evaluado a través del prisma de los gestos hacia el entorno ...

... cuanto odio solo mira ...

... es decir, no en efectivo ...

... un maldito mundo amargo ordinario ...

"Oye, golpe, patada" - un extraño frente a mí

Chaqueta verde lavado y pantalones marrones.

Míralo a los ojos - no hay necesidad de palabras, desempleado

Mira cuánto ruido hay alrededor del dinero

Toca el mundo de las luchas reales

Libre de diversión, chicas fáciles, fiestas

Peor y mejor, harto de gente pasiva

Fieles a sus ideales todos los días

Puedo verlo en los transeúntes

Toda la granja de animales.

Con contacto cero inferior, no digas que no sabes

Y así, en las estaciones de tren, cagamos en el mismo retrete

Fácil de transportar

Mantenerse alejado de los defectos humanos

Aunque el mismo miedo se nos pegó

Y la rudeza te empuja a sobresalir

De una prostituta ordinaria, como si todos tuvieran su propio plan.

El resto se lo doy a la ciudad, ella juzgará por sí misma.

Las caras de los que ya han sido escritos para errar

Y así cada día es más difícil rebotar desde abajo

... evaluado a través del prisma de los gestos hacia el entorno ...

... cuanto odio solo mira ...

... es decir, no en efectivo ...

... un maldito mundo amargo ordinario ...

La vida fluye como una película de recuerdos

Un collar en la nuca

Para ver lo menos posible del mundo

Para no tener que dar explicaciones

Por los errores de otras personas, números

Que él nunca puede realmente recoger

El tiempo vuela lentamente por otro

Momento tras momento

Se derrite en la boca como Gyros

Otros tienen un pico en sus manos.

Joder sabe para qué

No cambiaras nada por llorar

¿Problemas laborales?

Que personaje interpretar

Para conseguir el mundo de las élites

Para algunos, el contrabando

Para otros, los restos de la tripa política

Sorprendido - ¿cómo?

Después de todo, uno en mil tuvo suerte.

Y así la ceguera engulle la ciudad

Y un bosque de manos pidiendo sobrevivir mañana

Cuando el corte, otros en las estaciones firman un contrato

Con la vida en una bolsa de plástico, solo piden un zloty

A través del agujero de la chaqueta puedes ver todas tus pertenencias.

Y el dolor de los errores sobre la vida

Amor de por vida

Para marcar tu fuerza en la vida.

... evaluado a través del prisma de los gestos hacia el entorno ...

... cuanto odio solo mira ...

... es decir, no en efectivo ...

... un maldito mundo amargo ordinario ...