Yol - Niyazi Koyuncu

Dağlarun yamacına çıktım oturamadum

Seni gördüm karşımda ama inanamadum

Kaçtım gittim oradan ardıma bakamadım

Sen gittin ya buradan sensiz var olamadım

İndim dere düzüne gözlerim yaşla doldu

Ağlamaya doymadum yaşlar sel oldi aktı

Seninle oturduğumuz kayalar yosun tuttu

Senin ela gözlerin kalbimi yaktı gitti oy

Bu sevdalık olur mu sensiz hiç yaşanır mı?

Seni görmeden geçen gün günden sayılır mı?

Düştüm senin peşine aradım bulamadım

Savruldum gurbet elde ama tutunamadım

Geçti gitti yıllarım hiçbir şey anlamadum

Sen gittin ya buradan sensiz var olamadım

Bu sevdalık olur mu sensiz hiç yaşanır mı?

Seni görmeden geçen gün günden sayılır mı?

Subí a las laderas de las montañas, no podía sentarme

Te vi frente a mi pero no lo podía creer

Me escapé, no podía mirar detrás de mí

Te has ido, no podría existir sin ti desde aquí

Bajé por el arroyo derecho mis ojos se llenaron de lágrimas

No puedo tener suficiente de llorar, las lágrimas se convirtieron en una inundación

Las rocas donde nos sentamos contigo tienen musgo

Tus ojos color avellana quemaron mi corazón

¿Será esto amor o alguna vez se vivirá sin ti?

¿Un día sin verte cuenta como un día?

Fui tras de ti, no pude encontrarte

Me tiraron, pero no pude aguantar

Pasaron mis años y no entendía nada

Te has ido, no podría existir sin ti desde aquí

¿Será esto amor o alguna vez se vivirá sin ti?

¿Un día sin verte cuenta como un día?