Адыйшоўшым - Naka

На вашых магілах мы справім вясельле

І душы зальём старадаўнім віном.

Успомнім,

Як дні нашы ў нетры ляцелі,

Каб больш не вярнуцца ніколі ізноў.

Мы ў майскія ночы паплачам над вамі,

Раскажам вам вашы

Пачуцьці

І сны,

Як сэрца квітнее зарой і агнямі,

Як граюць жаданьні на струнах вясны.

А ў доўгія ночы зімовых ігрышчаў,

Пад дальнія скрыпкі начных палазоў

Раскажам,

Як вецер бязьлітасна сьвішча,

Цярушачы ў полі зьмярцьвелы свой боль…

Там хвойка ўпала з надломаным крыкам.

Там сьвежай крывёй пралілася зара.

На захад узьняў хтось марозныя пікі

І кліча ў бойку ўзбураны край.

Мы вучымся жыць.

Мы ствараем законы.

Мы марым аб дальняй нязнанай красе.

У бойку ідзём,

Паміраем з праклёнам,

І сьмерць нам вянкі на магілы нясе.

А можа быць, такжа

Праз слоту нядолі

Мы пойдзем,

Памром

І ня вернемся зноў.

Хтось будзе на нашых магілах вясной

Сьпяваць з захапленьнем пра шчасьце

І волю!

Tendremos una boda en sus tumbas

Y llena nuestras almas con vino antiguo.

Recordemos

Mientras nuestros días volaban en el desierto,

Para no volver nunca más.

Te lloraremos en las noches de mayo,

Te contamos el tuyo

Sentimientos

y sueños,

Como el corazón florece con el amanecer y las luces,

Cómo juegan los deseos en las cuerdas de la primavera.

Y en las largas noches de los juegos de invierno,

Bajo los violines lejanos de los trepadores nocturnos

te diré

Como el viento silbando sin piedad,

Frotando en el campo muerto su dolor…

Allí cayó la aguja con un grito entrecortado.

Allí se derramó el alba con sangre fresca.

Alguien levantó picos helados hacia el oeste

Y llama a la lucha filo agitado.

Aprendemos a vivir.

Hacemos leyes.

Soñamos con una belleza lejana y desconocida.

Peleemos,

Morimos con una maldición,

Y la muerte lleva coronas sobre nuestras tumbas.

O tal vez así

A través de la ranura de la miseria

Vamos a ir

morí

Y no vuelvas más.

Alguien estará en nuestras tumbas en la primavera

Canta con deleite sobre la felicidad.

¡Y libertad!