Zmiany - Rust, MODEST, Styk

A pamiętasz jak się wzorowaliśmy na ptakach?

Wyobraźnia za dzieciaka pozwalała nam latać

Na trzepakach rdza, niebo tknięte stopą

Świetny placu zabaw czas, a obawy gdzieś obok

Na zegarek na komunię nie wszystkich stać

Moim wyznacznikiem czasu w zimie — latarni blask

Narzekali na komunę, że to pizda

Demokratyczna przystań, czerwoni na mieliznach

Starszy z rodzeństwa lepiej miał, nowe nosił

Potem młodzi zakładali wycierus na nogi

Mocno żyły bloki, starszyzna po piętrach

W podchody Sherlocki grają albo w berka

Wiadomo gdzie reszta, gdzie szukać, gdzie sprawdzać

Nie węszymy jak amstaf jak wychodzim na asfalt

Bloki w szarych barwach, kolorowe w nich serce

Złote czasy, prawda?

A wypełnione srebrem

Zmiany, zmiany, widoczne już z oddali

Dotyczą wszystkiego co nas otacza wokół

Samochodów, restauracji

Tylko nie zachowań i dyskretnego chłodu

A słyszałeś, że w singapurskich restauracjach

Do sztucznego żarcia dają plastikowego palca?

Żeby przy taktach przeżuwanego kurczaka

Nie splamić wyświetlacza.

Nie prościej go nie sprawdzać?

Pokolenie uzależnione od powiadomień

Pozbawione autorytetów, bohaterów anegdotek

Charakterów, gdy pod wieczór wyłączy konsolę

Nie o Gierku, lecz o berku będą uczyć się w szkole

Cieszy, że młodzież zaczyna grać w Chińczyka

Szkoda że niestety na Androida

I kiedy zapyta ze zdziwieniem: Po chuj te pionki?

Odpowiem, że cokolwiek obok jest lepsze od samotności

Nie znoszę technologii, a robię przy komputerze

Wolę rozmowy w parku niż emoty na Messendżerze

Felietony na blogu, choć żony na Tinderze

Lepsze z Roksy, ale w wierność jeszcze wierzę

Dając mi pieniądze, myślisz, że rozwiążesz problem

Otwierając swój portfel, otwierasz mój problem

Łatwa ścieżka do ucieczki, chwilowej uciechy

Tam gdzie grzech jest rozrywką nie istnieje temat tabu

Samotność - szukam wsparcia.

Może dostanę je od barmana

Albo przypadkowych ludzi?

Ludzi przypadkowych w internetu bramach

Zapoznanych.

Nieznane zamiary

Co mnie to obchodzi?

Ja potrzebuję uwagi

Bezstresowo?

Bezstresowo się teraz bawię

Bez konsekwencji, bez wpojonych reguł.

Żadnych manier

Nie odczuwam empatii, nie przebieram w uczuciach

W domu nikt mnie nie nauczył, nie umiem nawet słuchać

Chcę odciąć rutynę, która niszczy mnie codziennie

Nie wiem czy chcę błyszczeć czy chce zgasnąć moja pewność siebie?

Czy mam jeszcze szansę?

Czy mam coś do powiedzenia?

Czy mam liczyć na wsparcie?

Czy mam czas się zmieniać?

¿Y recuerdas cómo nos modelamos en pájaros?

La imaginación de un niño déjanos volar

Óxido en el batidor, el cielo tocado por los pies

Gran tiempo de recreo y miedos en algún lugar cercano.

No todo el mundo puede permitirse un reloj de comunión

Mi determinante del tiempo en invierno: linternas luminosas

Se quejaban del comunismo que era un cojo

Refugio democrático, rojos en las aguas poco profundas

El mayor de los hermanos lo tenía mejor, y calzaba los nuevos

Luego los jóvenes se pusieron una toallita en los pies

Los bloques vivían fuertes, los ancianos en los pisos

Los Sherlocks juegan al acecho o a la etiqueta

Ya sabes dónde está el resto, dónde buscar, dónde comprobar

No olfateamos cuando salimos a la carretera asfaltada

Bloques grises, corazón de color en ellos.

Tiempos dorados, ¿verdad?

Un lleno de plata

Cambios, cambios, ya visibles desde la distancia

Conciernen a todo lo que nos rodea.

coches, restaurantes

Solo no comportamiento y frialdad discreta.

Y has oído eso en los restaurantes de Singapur.

¿Le dan un dedo de plástico a la comida falsa?

Al ritmo del pollo masticado

No manche la pantalla.

¿No sería más fácil no comprobarlo?

Una generación dependiente de las notificaciones

Desprovistos de autoridad, héroes de anécdotas

Personaje cuando apaga la consola por la noche.

No sobre Gierek, sino sobre etiqueta, aprenderán en la escuela.

Me alegro de que los jóvenes estén empezando a jugar a los chinos.

Es una pena que, por desgracia, en Android

Y cuando preguntará sorprendido: ¿Para qué esconder estos peones?

Te responderé que cualquier cosa a tu lado es mejor que la soledad

Odio la tecnología y trabajo en la computadora.

Prefiero chatear en el parque que emoticonos en Messenger

Columnas en el blog, aunque esposas en Tinder

Mejor con Roks, pero sigo creyendo en la fidelidad.

Dándome el dinero crees que resolverás el problema

Al abrir tu billetera, abres mi problema

Camino fácil para escapar, divertido por un tiempo.

Donde el pecado es entretenimiento, no hay tabú

Soledad - Busco apoyo.

Tal vez los consiga del cantinero

¿O personas al azar?

Personas al azar en las puertas de enlace de Internet

Lectores.

intenciones desconocidas

¿Y a mi que me importa?

necesito atencion

¿Libre de estrés?

me estoy divirtiendo ahora

Sin consistencia, sin reglas.

Sin modales

No siento empatía, no elijo mis sentimientos

En casa nadie me enseñó, no puedo ni escuchar

Quiero cortar con la rutina que me destruye cada día.

No sé si quiero brillar o si quiero extinguir mi confianza.

¿Tengo más posibilidades?

¿Tengo algo que decir?

¿Debo contar con apoyo?

¿Tengo tiempo para cambiar?