Með Svipur á Lofti - Misþyrming

Stoðkerfi alls lífs er örkumla

Því lífæðin fellur hver af annarri

Skrýmslið hrifsar þær allar að sér

Og sýgur ötult að sér

Allt sem eitt sinn blómstraði

Þar stendur það stælt á veikburða grundu

Og étur undan sér jarðveginn

Hún reynir af mesta megni

Að berjast á móti

En ríkjandi Guð, með svipur á lofti

Lætur eigi undan

Hann hrifsar að sér loftið

Sem æ verður af skornari skammti

En þrátt fyrir að rýmið þrengi og þrengi að

Ríkir Hann enn með svipur á lofti

El sistema musculoesquelético de toda la vida está paralizado

Porque la vida se desmorona

El monstruo los arrebata a todos.

Y chupa vigorosamente

Todo lo que una vez floreció

Allí se yergue sobre un terreno débil

Y devora el suelo

ella hace todo lo posible

Luchar contra

Pero el Dios reinante, con semejanza en el aire

No cedas

Él arrebata el aire

que cada vez escasea más

Pero a pesar de que el espacio es cada vez más estrecho

Todavía reina con semejanza en el aire