Mia Anapnoi - Maria Elena Kyriakou

Κλειστά τα μάτια μου κλειστά

Ζωή στα σκοτεινά, κι εσύ σκια

Εδώ σπασμένος ουρανός

Κι ο καιρός μια κραυγή

Που λέει «γιατί»

Απάντησε μου, πώς έγινες εχθρός

Της ύπαρξης μου πώς έσβησες το φως

Έχω πια μόνο μια αναπνοή

Απάντησε μου, φοβάμαι και απορώ

Έστω για λίγο πεθαίνω να σε δω

Μην αργείς μες στη σιωπή

Άλλη μια έχω αναπνοή

Ξανά σαν σφαίρα το μυαλό

Τρύπας και προσπαθώ για να σωθώ

Οργή κι αγάπη σαν σχοινιά

Κρατούν γερά μες στην καρδιά

Απάντησε μου, φοβάμαι και απορώ

Έστω για λίγο πεθαίνω να σε δω

Μην αργείς μες στη σιωπή

Άλλη μια έχω αναπνοή

Απάντησε μου, πώς έγινες εχθρός

Απάντησε μου, πώς έσβησες το φως

Άλλο μην αργείς

Γιατί έχω πια μια αναπνοή

Mis ojos están cerrados

La vida en la oscuridad, y tu sombra

cielo roto aquí

Y el clima un grito

Eso dice "por qué"

Respóndeme, ¿cómo te convertiste en un enemigo?

Cómo apagué la luz de mi existencia

solo me queda un respiro

Respóndeme, estoy asustado y desconcertado.

Al menos por un tiempo me muero por verte

No llegues tarde en silencio

otro tengo aliento

La mente otra vez como una esfera

Golpeas y trato de salvarme

La ira y el amor como cuerdas

Se aferran al corazón

Respóndeme, estoy asustado y desconcertado.

Al menos por un tiempo me muero por verte

No llegues tarde en silencio

otro tengo aliento

Respóndeme, ¿cómo te convertiste en un enemigo?

Respóndeme, ¿cómo apagaste la luz?

ya no llegues tarde

Porque ahora tengo un respiro