Kaba Kağıt - Mabel Matiz

Yana yana söndü korku dizlerimde

Gör başını bil sonunu oyunun diye diye

Basa basa geçtim üstü kaldı sırtımda

Çok bilenin her unutup düştüğü yerde

Koyunum otlarken mayınlar patlıyordu

Bir koku vardı aslında

Ve birileri vurdu birilerimi

Saatim durmuşken dünya dönüyordu

Kaba kağıt alev aldı fikrimden

Ve çamuru yaşarttı gözlerimi

Katran karası bir rekor bu

Ben kırsam canıma okur mu

Gafleti yutuyor cüretim dar

Varsın olsun

Çulsuz çaputun cennetinden

(Yurtsuz yatırın cennetinden)

Saptım, süpürüldüm sütunlardan

Kaf kef satarın sütünde

Ben de boğuldum

Padişahımın kamışından düşer

Talihin yemişleri orda pişer

Kim sarılsa fikrinden göğe uçar

Tutuşur yedi cihan kan diye diye

Alemlerin bütün bir sırrından muaf

Biraz acıklı, küstah ve yani tuhaf

Korkusuz mu korkak mu bilmem nasıl bitaraf

Sataşır kulağıma şiddeti, yazmaz niye?

El miedo se desvaneció de lado en mis rodillas

Mira el principio, conoce el final de tu juego

Lo pisé, me quedó en la espalda

Donde el que sabe demasiado olvida y cae

Las minas explotaban mientras mis ovejas pastaban

En realidad había un olor.

Y alguien disparó a alguien

El mundo daba vueltas cuando mi reloj se detuvo

El papel rugoso se incendió en mi mente

Y el barro trajo lágrimas a mis ojos

Este es un registro de alquitrán negro

Si lo rompo, ¿me matará?

Se traga la despreocupación, mi audacia es estrecha

Deja que sea

Del paraíso del rancho

(Desde el paraíso de un depósito de vagabundos)

Me desvié, barrido de los pilares

Kaf kefir vende leche

yo tambien me ahogue

Cae del bastón de mi sultán

Allí se cocinan los frutos de la fortuna.

Quien abraza vuela al cielo desde su mente

Siete mundos se incendiarán a causa de la sangre

Libre de todos los secretos de los reinos

Un poco patético, arrogante y tan extraño.

No sé si es intrépido o cobarde, ¿cómo puedo ser neutral?

La violencia me duele los oídos, ¿por qué no escribe?