Adı Menekşe - Levent Yüksel

Bu şehrin meydanlarında, garında, rıhtımında

Sensizlik bir türlü yakamı bırakmıyor

Bütün duraklarda, kahvelerde

Büyük, küçük yalanların

Dönüp dönüp vuruyor ansızın beni yerden yere

Yok ettim salındığın billur aynaları

Şimdi uzun uykuların tam zamanıdır

Bir yorhan misali örtündüm yalnızlığı

Bu yıl da asşk buraya hiç uğramadı

Silinsin izim, hiçliğim sokakta kalsın

Gölgemi yakın, bu dünya beni yok saysın

Emanet ettim bıraktığın herşeyi

Dedim siz susuz bırakmayın menekşeyi...

En las plazas, estaciones, muelles de esta ciudad

La ignorancia nunca me abandona

En todas las paradas, en los cafés

Tus pequeñas y grandes mentiras

Se gira y me golpea de repente

Destruí los espejos de cristal que balanceas

Ahora es el momento de largos sueños.

Cubrí la soledad como un yorhan

Este año, el amor nunca ha estado aquí.

Que mi rastro se borre, que mi nada quede en la calle

Quema mi sombra, deja que este mundo me ignore

Te confié todo lo que dejaste

Dije, no dejes la violeta sin agua...