Leylim Ley - Leman Sam

Döndüm daldan kopan kuru yaprağa

Seher yeli dağıt beni kır beni

Götür tozlarımı buradan uzağa

Yarin çıplak ayağına sür beni

Ayın şavkı vurur sazım üstüne

Söz söyleyen yoktur sözüm üstüne

Gele hilal kaşlım dizim üstüne

Ay bir yandan sen bir yandan sar beni

Yedi yıldır uğramadım yurduma

Dert ortağı aramadım derdime

Geleceksen bir gün düşüp ardıma

Kula değil yüreğine sor beni

Me volví hacia la hoja seca que se desprendió de la rama.

El viento de la mañana me dispersa, me rompe

Llévate mi polvo lejos de aquí

Frótame en tus pies descalzos mañana

El resplandor de la luna golpea mi instrumento

No hay quien hable de mi palabra

Vamos, mi frente creciente está en mi rodilla

Luna por un lado me abrazas por el otro

Hace siete años que no voy a mi casa.

No busqué un compañero en problemas

Si vienes un día, te quedarás atrás de mí.

Pregúntale a tu corazón, no a tu oído