Ah İstanbul - Kibariye

Uzanıp Kanlıca'nın orta yerinde bi taşa

Gözümün yaşını yüzdürdüm Hisar’a doğru

Yapacak hiçbir şey yok gitmek istedi gitti

Hem anlıyorum hem çok acı tek taraflı bitti

Bi lodos lazım şimdi bana, bi kürek, bi kayık

Zulada birkaç şişe yakut yer gök kırmızı

Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp

Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı

Ah İstanbul İstanbul olalı

Hiç görmedi böyle keder

Geberiyorum aşkından

Kalmadı bende gururdan eser

İstanbul İstanbul olalı

Hiç görmedi böyle keder

Geberiyorum aşkından

Kalmadı bende gururdan eser

Ne acı ne acı insan kendine ne kadar yenik

Bulunmadı ihanetin ilacı yürek koca bir karadelik

Yapacak hiçbir şey yok gönül bu sevdi

Yeni bir ten yeni bir heyecan bilirim üstelik

Bi lodos lazım şimdi bana, bi kürek, bi kayık

Zulada birkaç şişe yakut yer gök kırmızı

Söverim gelmişine geçmişine ayıpsa ayıp

Düşer üstüme akşamdan kalma sabah yıldızı

Ah İstanbul İstanbul olalı

Hiç görmedi böyle keder

Geberiyorum aşkından

Kalmadı bende gururdan eser

İstanbul İstanbul olalı

Hiç görmedi böyle keder

Geberiyorum aşkından

Kalmadı bende gururdan eser

Acuéstese y golpee una piedra en medio de Kanlıca.

Nadé las lágrimas de mis ojos hacia la Ciudadela

No hay nada que hacer quería ir se fue

Lo entiendo y es muy doloroso, se acabó por un lado.

Necesito un suroeste ahora, una pala, un bote

Unas cuantas botellas de rubí en el alijo

Te lo diré, vergüenza de tu pasado, vergüenza de ti

La estrella de la mañana de la resaca cae sobre mí

Ah Estambul ha sido Estambul

Nunca había visto tanta tristeza

me muero de tu amor

No queda rastro de orgullo en mí

Estambul debería ser Estambul

Nunca había visto tanta tristeza

me muero de tu amor

No queda rastro de orgullo en mí

Ni dolor ni dolor, cuánto sucumbe una persona a sí misma

No se encontró la medicina de la traición, el corazón es un gran agujero negro.

No hay nada que hacer, al corazón le encantó.

Conozco una nueva piel, una nueva emoción.

Necesito un suroeste ahora, una pala, un bote

Unas cuantas botellas de rubí en el alijo

Te lo diré, vergüenza de tu pasado, vergüenza de ti

La estrella de la mañana de la resaca cae sobre mí

Ah Estambul ha sido Estambul

Nunca había visto tanta tristeza

me muero de tu amor

No queda rastro de orgullo en mí

Estambul debería ser Estambul

Nunca había visto tanta tristeza

me muero de tu amor

No queda rastro de orgullo en mí