İnsanlar - Kalben

Bir, iki, üç, dört milyar

Sekiz, dokuz, onüç

İnsanlar geçer gider aramızdan

Yanımızdan geçer gider

Hatrımı sormadan

Kırılır kalbim usanmadan

Düşer, düşer, düşer

Kırılır kalbim usanmadan

Düşer, düşer

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Dönüşüyor sesler

Onlar şimdi başka şeyler

Anlatır ciğerlerimden, ciğerlerimden

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Bir yalnızlık çalar kapıları teker, teker

Sen rüzgar zannedersin

İçinde bir yalnızlık eser

Kırılır kalbim usanmadan düşer

Ah yine de çok farklı sevmek seni

Diğerlerinden

Ah yine de çok güzel sevmek seni

Diğerleriyle aynı yerde

Uno, dos, tres, cuatro mil millones

ocho, nueve, trece

La gente nos pasa

pasa por nosotros

sin preguntarme

Mi corazón se rompe sin cansarse

cae, cae, cae

Mi corazón se rompe sin cansarse

cae, cae

Oh todavía tan hermoso amarte

en el mismo lugar que los demás

Oh, todavía te amo de manera tan diferente

de otros

Transformando voces

ahora son otras cosas

Habla de mis pulmones, mis pulmones

Oh, todavía te amo de manera tan diferente

de otros

Oh todavía tan hermoso amarte

en el mismo lugar que los demás

Una soledad llama a las puertas una a una

Crees que es el viento

Un artefacto de la soledad

Mi corazón está roto, cae sin cansarse

Oh, todavía te amo de manera tan diferente

de otros

Oh todavía tan hermoso amarte

en el mismo lugar que los demás