Efendi - Kalben

Çocukluğundan gelir senin

Çocukça boşluğundan

Dostun olmaz, düşmanın değildir

Korkusundan

Kıvranır durur kendi karanlığında

Kandırdı sanar seni rüyasız ve yalnız uykusunda

Derdini bilmez, insanı görmez

Elleri kör saymadıkça

El olur çeker gider bir anda

Çıkarı sende kalmadıysa

Susar ezilirken

Taşar kibirinden

Dostu düşmüş kaldırmıyor

Kahkahası kaldırımda

Arkası güzelmiş bırakın madem

Konuşsun arkasından

Sormaz mı gerçek kişi

Aman bozulmasın diye dişi

Sana değmedi bana zehir olan yılanın dişi

İçimde kalmasın çok kıskandım seni

Afetini de hayatını da yazar olmuş başka biri

Sen kendini efendi san, köleler bilmez efendilik

Dostu düşmüş kaldırmıyor

Kahkahası kaldırımda

Sana değmedi bana zehir olan yılanın dişi

İçimde kalmasın çok kıskandım seni

Afetini de hayatını da yazar olmuş başka biri

Sen kendini efendi san, köleler bilmez efendilik

viene de tu infancia

Del vacío infantil

Ni tu amigo, ni tu enemigo

sin miedo

Se retuerce en su propia oscuridad

Cree que te ha engañado en su sueño solitario y sin sueños.

No conoce tu problema, no ve a la gente.

A menos que cuentes tus manos a ciegas

La mano desaparecerá en un instante.

Si no estás interesado

Susar es aplastado

Se desborda de la arrogancia

Amigo se ha caído, no levanta

Risas en el pavimento

Si la espalda es hermosa, déjalo ir

hablar a tus espaldas

No pregunta a una persona real.

No estropees a la hembra

No te tocó el diente de serpiente que me envenenó

No te quedes dentro de mí, estoy tan celoso de ti

Otra persona que escribió tanto su desastre como su vida.

Considérate maestro, los esclavos no conocen el dominio

Amigo se ha caído, no levanta

Risas en el pavimento

No te tocó el diente de serpiente que me envenenó

No te quedes dentro de mí, estoy tan celoso de ti

Otra persona que escribió tanto su desastre como su vida.

Considérate maestro, los esclavos no conocen el dominio