Ætli það sé óhollt að láta sig dreyma - Kælan Mikla

Svífa svartir svanir

Sínum vængjum á

Yfir háar hæðir

Og hæðast að mér

-þeir spurðu mig, mín kæra

Hvurslags vængi ég bæri

Á berum herðum mér

Þeir sögðu mér að fljúga

Vífa svartir svanir

Sínum vængjum á

Yfir háar hæðir

Og hæðast að mér

-þeir spurðu mig, mín kæra

Hvurslags vængi ég bæri

Á berum herðum mér

Herðum mér

Þeir sögðu mér að fljúga

Svo ég flaug og sá þá aldrei aftur

En ég heyrði þeirra hæðnis hlátur

Bergmála í björgunum

Sem voru það síðasta sem ég sá

Síðasta sem ég sá

Þú þarft ekki spítt eða kókaín, elskan mín

Reyktu mig, sleiktu mig, mölvaðu og snortaðu

Settu í skeið og bræddu mig og sprautaðu mér í þig og finndu hvað ég tek mikið

pláss

Finndu fyrir sprengingunni inní þér, ástin mín, hvernig þú stækkar og líkaminn

þolir ekki meir

Svo þú springur og jörðin er hringur, sem þú vefur þig utan um

Og lekur milli steinanna, fyrir aftan bar 11

Og þú faðmar alla jörðina og þú finnur loksins fyrir þessari hamingju

Þetta er það sem ég kalla gleði

En ég ber þennan dóm, og ég lækka minn róm

Og ég man fyrst þegar ég fæddist

Ég er frumburður og einkabarn nýs hugmyndaheims

Eins og kommúnismi er ég falleg hugsun en ég verð aldrei að raunveruleika

Í almyrkvuðum hellum

Ég ríkjum ræð og drottna

Ég sé mig sjálfa rotna og

Í eigin svita og táraflóði sit ég bara og blotna

Ég nærist á þeim lífverum

Sem sína mér ekki lotningu

Hver elskar ekki sína eigin drottningu?

Hver elskar ekki sína eigin drottningu?

Sína eigin drottningu

Í dauða djúpum

Dreka drunum

Drýp ég dögg

Í sárum mínum

Og syndaflóði

Flýt ég um

Blóði borin

Brýt ég bein mín

Bráðum kemur sólin

Ég veit að raunveruleikinn er þarna einhversstaðar

En ég kemst ekki nær og ég er búin að reyna

Ætli það sé óhollt að láta sig dreyma?

Í dauða djúpum

Dreka drunum

Drýp ég dögg

Í sárum mínum

Og syndaflóði

Flýt ég um

Blóði borin

Brýt ég bein mín

Bráðum kemur sólin

Bráðum kemur sólin

Sólin

Bráðum kemur sólin

Sólin

Vuelan cisnes negros

sus alas en

Sobre altas colinas

y burlate de mi

-me preguntaron mi amor

¿Qué tipo de alas tengo?

Sobre mis hombros desnudos

Me dijeron que volara

Agitando cisnes negros

sus alas en

Sobre altas colinas

y burlate de mi

-me preguntaron mi amor

¿Qué tipo de alas tengo?

Sobre mis hombros desnudos

apriétame

Me dijeron que volara

Así que volé y nunca los volví a ver.

Pero escuché su risa burlona

Ecos en las rocas

que fue lo ultimo que vi

lo último que vi

No necesitas saliva ni cocaina, querida

Fúmame, lámeme, machácame y tócame

Poner en una cuchara y derretirme e inyectarme en ti y encontrar lo que tomo mucho

espacio

Siente la explosión dentro de ti, mi amor, cómo creces y tu cuerpo

ya no puedo soportar

Entonces explotas y la tierra es un círculo, alrededor del cual te tejes

Y se filtra entre las rocas, tras la reja 11

Y abrazas a toda la tierra y finalmente sientes esta felicidad

Esto es lo que yo llamo alegría

Pero llevo este juicio, y bajo mi voz

Y recuerdo por primera vez cuando nací

Soy el primogénito y único hijo de un nuevo mundo de ideas.

Como el comunismo, soy un hermoso pensador, pero nunca seré una realidad.

En cuevas completamente oscuras

Yo gobierno y gobierno

Me veo pudriéndome y

En mi propio sudor y lágrimas me siento y me mojo

Me alimento de esos organismos

Que no me reverencia

¿Quién no ama a su propia reina?

¿Quién no ama a su propia reina?

Su propia reina

En las profundidades de la muerte

Tambores de dragón

voy a gotear rocío

en mis heridas

y la inundación

estoy apresurado

Transmitido por la sangre

me rompo los huesos

El sol viene pronto

Sé que la realidad está en alguna parte

Pero no puedo acercarme más y lo he intentado

¿Crees que no es saludable soñar?

En las profundidades de la muerte

Tambores de dragón

voy a gotear rocío

en mis heridas

y la inundación

estoy apresurado

Transmitido por la sangre

me rompo los huesos

El sol viene pronto

El sol viene pronto

El sol

El sol viene pronto

El sol