Шукай - HURMA

Нашапчы мне на вуха сваю псеўда-навуку, нашапчы.

У забытым завулку нас з табою завуць да шыпшын.

Два кароткія цені, нібы сны-летуценні зімы.

Як маўклівае гета, толькі помні, што гэта не мы.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Асцярожна і ціха жыць, як дыхаць, і дыхаць, як жыць.

Хто бяжыць, не саб’ецца, толькі слухай, як сэрца дрыжыць.

Невядомае гора ўздымаецца з горных вышынь.

І да самых аблокаў ахінае аблога душы.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Susurra al oído tu pseudociencia, susurra.

En un callejón olvidado tú y yo somos llamados escaramujos.

Dos sombras cortas, como sueños, sueños de invierno.

Como un gueto silencioso, solo recuerda que no somos nosotros.

Búscame, llámame, como llama el sol en primavera,

Y todos los ríos se desbordan.

Encuéntrame, piérdeme en la realidad, o solo en un sueño,

Escóndeme en el calor de tus nieves.

Vive con cuidado y en silencio mientras respiras, y respira mientras vives.

Los que corren no serán aplastados, solo escucha temblar tu corazón.

Una montaña desconocida se eleva desde las alturas de la montaña.

Y el cerco del alma envuelve las nubes.

Búscame, llámame, como llama el sol en primavera,

Y todos los ríos se desbordan.

Encuéntrame, piérdeme en la realidad, o solo en un sueño,

Escóndeme en el calor de tus nieves.

Búscame, llámame, como llama el sol en primavera,

Y todos los ríos se desbordan.

Encuéntrame, piérdeme en la realidad, o solo en un sueño,

Escóndeme en el calor de tus nieves.