Lift - Hladno Pivo

Daj iskreno priznaj mi, kad ti je sinoć stao lift

Reci mi što ti je to trebalo da razbiješ ogledalo

Nije te bilo strah, ostati bez zraka

Ti nisi lup’o o vrata, nego si reko sebi Bogu hvala

Na parku draga bez signala, na parku bitka tišine jer ti nitko ne zna ime

Neugodna navika samoće, jedan govori što hoće

A ti ovakav bez konteksta tu nisi ništa extra

Neugodna navika tišine, ne mari ti za ime

Što se vani tako kurči, ovdje prazno zvuči

Zar ti je smetalo, jedno ogledalo a u njemu tvoja slika

Podbradak bez podanika, što uopće od kravate troši vrijedne sate

Neugodna navika samoće, jedan govori što hoće

A ti ovakav bez konteksta tu nisi ništa extra

Neugodna navika tišine, ne mari ti za ime

Što se vani tako kurči, ovdje prazno zvuči

Honestamente, cuando tu ascensor se detuvo anoche

Dime que te costó romper el espejo

No tenías miedo de quedarte sin aire

No llamaste a la puerta, solo dijiste gracias a Dios

En el parque querido sin señal, en el parque una batalla de silencio porque nadie sabe tu nombre

Un hábito desagradable de la soledad, uno dice lo que quiere

Y tú, así sin contexto, no eres nada extra

Un hábito desagradable de silencio, no te importa el nombre

Lo que pasa afuera suena vacío aquí

¿Te molestó, un espejo y tu foto en él?

Un mentón sin sujeto, que pasa horas valiosas en una corbata en absoluto

Un hábito desagradable de la soledad, uno dice lo que quiere

Y tú, así sin contexto, no eres nada extra

Un hábito desagradable de silencio, no te importa el nombre

Lo que pasa afuera suena vacío aquí