Tramwaje i Gwiazdy - Hey, Miuosh

Znowu udajesz że śpisz

Próbuje poskładać syf

Zanim cała tym przesiąkniesz

Palę przy oknie

Dym jak twoje sny

Miało lepiej być

Gdy rzucałem tym

Jest odwrotnie

Normalność to problem dla nas

Nie wytłumaczył nam nigdy jej nikt

Te szkoły, które mi kończyć kazałaś

Nauczyły mnie że nie umiem nic

Przykładam twarz do drzwi

Najbliżej ciebie jak tylko się da

Nie umiem inaczej już dziś

Nasz mały pokrzywiony świat

Zbyt dużo uciekło nam lat

Stoimy tak zupełnie niepotrzebnie

W tym mieście, pośród gwiazd

Nie ma tramwaju za którym nikt nie biegnie

Strumień twoich słów

Zakończony słowospadem

Z wysokości ust

Spada ciężką masą na mnie

Wiem, że wiesz że nie śpię

Kiedy milczę, myślę

Dorośnij

Dorośnij

Dym chłodno drapie nam gardła

Jakby spowalniał rozwój implozji

Jedyne co pada przede mną

To ostatnia szansa

Skończ nas skańczać, odpocznij

Tyle lat udawałem że umiem

A w sumie nie zrozumiałem poza sobą nic

Wstyd, schowałem go głęboko w dumie

We własnej erze, kurwa przyszło nam żyć

Znowu palę przy oknie

Ty w łóżku udajesz że śpisz

Nie wiem czy jeszcze kiedykolwiek mnie dotkniesz

Tak samo jak nie wiem

Czy zostać czy iść

Mieliśmy lepsze dni

Dłuższe noce

I miało tak zostać na zawsze

Nie ma gwiazd w które ktoś by nie wierzył

Szczególnie nad tym miastem

Strumień twoich słów

Zakończony słowospadem

Z wysokości ust

Spada ciężką masą na mnie

Wiem, że wiesz że nie śpię

Kiedy milczę, myślę

Dorośnij

Dorośnij

Pretendes dormir otra vez

Estoy tratando de juntar la basura

Antes de que te empapes de todo esto

yo fumo por la ventana

Fuma como tus sueños

se suponia que era mejor

Cuando lo estaba tirando

es al revés

La normalidad es un problema para nosotros

nunca nadie nos lo explicó

Las escuelas en las que me dijiste que me graduara

Me enseñaron que no puedo hacer nada

Presiono mi cara contra la puerta.

Lo más cerca posible de ti

hoy no puedo hacer otra cosa

Nuestro pequeño mundo torcido

Han pasado demasiados años

Estamos tan completamente innecesariamente

En esta ciudad, entre las estrellas

No hay tranvía que nadie corra detrás

El torrente de tus palabras

Terminó con una lluvia de palabras

Desde la altura del párrafo

Él cae pesado sobre mí

Sé que sabes que estoy despierto

Cuando estoy en silencio, pienso

Crecer

Crecer

El humo nos enfría la garganta

Como si estuviera ralentizando el desarrollo de la implosión.

Lo único que cae frente a mí

Esta es la última oportunidad

Acaba con nosotros, descansa

Durante tantos años fingí que podía

De hecho, no entendí nada más.

Vergüenza, lo escondí profundamente en el orgullo

Jodidamente vivimos en nuestra propia era

Estoy fumando junto a la ventana otra vez

finges estar durmiendo en la cama

No sé si alguna vez volverás a tocarme.

Igual que no sé

Si quedarse o irse

tuvimos mejores días

Noches más largas

Y se suponía que permanecería así para siempre

No hay estrellas que nadie creería

Especialmente sobre esta ciudad

El torrente de tus palabras

Terminó con una lluvia de palabras

Desde la altura del párrafo

Él cae pesado sobre mí

Sé que sabes que estoy despierto

Cuando estoy en silencio, pienso

Crecer

Crecer