Een Geldersch Lied - Heidevolk

Ik ben uit Geldersch bloed;

Geen vleitoon klinkt mij zoet;

Mijn volksspraak, luttel rond

Geeft nog de klank terug

Uit onzer vaadren mond

Bij de eiken, aan den top

Eens heuvels, wies ik op

In heiden zonder baan

Leerde ik ter jacht geschort

Mijne eerste treden gaan

Mijn arm is 't wild geducht:

Den reebok helpt geen vlugt

Het zijn geen scherpe tand

Als, in mijn dreigend roer

Een snelle dood ontbrandt

Ik smaa den lauwer niet

Dien 't koor des Vredes biedt

Maar schat een andren meer!

De krans, door 't zwaard verdiend

Is ook een krans der Eer!

En gesp ik 't harnas aan

Ik volg geen vreemde daân:

Op Rossems heldenspoor

Zweeft mij, in stralend licht

Het beeld der zege voor

Ik ben uit Geldersch bloed!

Opregt is mijn gemoed;

Aan eenvoud heb ik lust:

Met pracht en weeld komt zorg;

Genoegzaamheid baart rust

Soy de sangre Gelder;

Ninguna adulación suena dulce para mí;

Mi discurso popular, un poco alrededor

Todavía devuelve el sonido.

De la boca de nuestro padre

En el roble, en la cima

Una vez colinas, borro

Inheids sin trabajo

¿Se suspendió la caza del aprendiz?

Mis primeros pasos van

Mi brazo es salvajemente formidable:

El reebok no ayuda a la velocidad

No son dientes afilados.

Si en mi timón amenazador

Una muerte rápida se enciende

no desprecio el laurel

Servir al coro de la paz

¡Pero atesora otra más!

La corona, ganada por la espada.

¡También es una corona de honor!

Y me abrocho el arnés

No sigo a un extraño:

En la pista del héroe de Rossem

Hazme flotar, en luz radiante

La imagen de la victoria para

¡Soy de la sangre de Gelderland!

Sincera es mi mente;

Me gusta la sencillez:

Con el esplendor y la riqueza viene el cuidado;

La satisfacción trae paz