Beest Bij Nacht - Heidevolk

Dwalend in het diepe woud

Doolt een man bij dag, maar een beest bij nacht

's Avonds wijkt hij van het pad

Als het licht der maan zijn geest bevangt

Met het duister komt de roes

Zijn geweten kwijnt door bezetenheid

Drang te doden, dorst naar bloed

Als het maanlicht straalt en de wolf ontwaakt

Nacht die nadert, angst en vrees

Heersen in de dorpen voor het beest

Driften gieren door zijn lijf

Als zijn valse aard, weer bovendrijft

Wreed verscheurt hij al het volk

Dat zich 's Avonds laat nog waagt op straat

Langs zijn kaken schuim en bloed

Als hij is bevrijd van zijn menselijkheid

Diep in de nacht

Diep in het woud

Zwervende ziel

Eenzaam en koud

Vurige blik

Dwalend bij dag

Vlammende tong

Dodend bij nacht

Dreigend doem het beest op, lam van doodsangst is zijn prooi

Wolfsgedaante, kaken wijd gesperd

Dan verzinken tanden en zijn klauwen in het vlees

Stilte wordt doorbroken door gekrijs

Slachtoffer gevonden en genadeloos geslacht

In het bleke schijnsel van de maan

Wandaad bracht hem schande, schaamte kwelt de man bij dag

Mens en beest verenigd in zijn hart

Beest bij nacht

Vagando en el bosque profundo

Un hombre vaga de día, pero una bestia de noche

De noche se desvía del camino

Cuando la luz de la luna captura su mente

Con la oscuridad viene la intoxicación

Su conciencia languidece con la posesión

Ganas de matar, sed de sangre

Cuando brilla la luz de la luna y el lobo se despierta

La noche se acerca, el miedo y el miedo

Gobernando en los pueblos para la bestia

Impulsos gritando a través de su cuerpo

Cuando su falsa naturaleza flote de nuevo

Cruelmente destroza a todo el pueblo

Que tarde en la noche aun se aventura a la calle

A lo largo de sus mandíbulas espuma y "sangre"

Cuando se libera de su humanidad

En medio de la noche

Profundo en el bosque

alma errante

solo y frio

mirada ardiente

vagando por el día

lengua llameante

Matar en la noche

Amenazante telar la bestia, cordero de agonía es su presa

Forma de lobo, mandíbulas bien abiertas

Entonces los dientes y sus garras se hunden en la carne

El silencio es roto por los gritos

Víctima encontrada y sacrificada sin piedad

En el pálido resplandor de la luna

La fechoría le trajo vergüenza, la vergüenza atormenta al hombre durante el día.

Hombre y bestia unidos en su corazón

Bestia de noche