Rüya - Hayki, Sevda, itaat

Şimdi bir ev düşün zerre gün ışığı girmiyor

İçinde bir adam ve kimse yaşadığını bilmiyor

Ne şiir ne roman ya da ne tütün ne duman

Teki göz yaşını silmiyor bi' küfür bi' dua

Kalktı yerinden, silahı saklı belinde

Aklı yerinde değil birisi çalmış elinden

Yazıp düşünmekten ağrıyan gözleri yorgun

Oysa tek sözü ölümdür onun, elleri korku

Geçip gider zaman deyip güldü pencereden bakarken

Satır satır tükettiği bir hayatı teybe takarken

Şimdi baş çevirmiş bu dünyaya, hayli dipte

Tavanda süründüğü bir örümcekle aynı dilde

Eşlik etti yalnızlığına karanlık ve yağmur bulutu

Uyudu, çocukluğunu kirli bahçelerde unutup

Eski pazar günlerinden kalma bir huzurdu aradığı

Eski bir yol düştügünde dizlerinin kanadığı

Hayat yüzünde bir yaraydı kahkahayla gizlediği

Kafeste bir saka, okuldan döndüğünde beslediği

Heyecanla beklediği baba, sokakta köklediği çocuk

Hayat hiç görmediği rüya…

Uyandım ve yoktu artık onuncu yıl marşları

İstasyonun altında gazozuna mahalle maçları

Hayat heyecanla beklediği baba, sokakta köklediği çocuk

Hayat hiç görmediği rüya…

Şimdi bir rüya düşün, dostum karanlığın olmadığı

Geçmişimdeki tüm değerlerindense kopmadığın

Gözlerin gördüğü ve kulakların duyduğu

Bi' mutluluk değil be kimsenin bi' hesap sormadığı

Korkusuz gözlerle yaşanan özlem

Bi' tek küfür barındırmayan o şairane sözler

Huzursa oynayıp da kırışmayan deste

Hiçbir çığlığınsa duyulmadığı yıkılmayan evler

Huzurlu çocukluğun resmedilmiş tabloda

Hüzün yok, gülümsemekti ailenle şart olan

Koştuğum sokaklar bugün yerinde olsalar

Gözün yaşarır der ki elinde bi' ton bi' bin kova

Koştuğunda bıkmayan ve yorulmayan dizler

Dilinde ezberlediğin çocuksu aynı beste

Dünden bugüne yaşadığın aynı özlem

Ailenden yadigar herşey hâlâ aynı gözde

Yalnızlık istenmedikçe olmayan bir rüya

Çiçekler solmadıkça bitmeyecek bir rüya

Renklerin silinmedikçe solmayacak bir rüya

Ve bir rüya düşün sonsuzluk içinde bir rüya

Hayat da belki söylediğin gibi bir rüya

Yaşanması gereken düşlediğin gibi bir rüya

İstediğin yönde eğer olmuyorsa bir rüya

Kâbusa gerek yok, gözünü aç ve uyan uykudan (kalk!)

Ama bir şeyler söylenebilecekse bana

Söylesinler duyayım ben

Ya da hissettiklerimize tercüman olsalar da

Olmasalar da sağırım ben

Bir rüya görür gördüğüyle yaşananlar arasında kalanlara

Bir rüya düşündürürler zorla, kararsızlık duymamı sağlayan

Bir rüya değil aslında bir dünya hissederiz değişime maruz

Gözümdeki dünya aslında bir rüya

Ahora piensa en una casa, ni en un ápice de luz solar

Hay un hombre adentro y nadie sabe que está vivo

Ni poesía ni novelas ni tabaco ni humo

Uno no se seca las lágrimas, una oración 'blasfema'

Se levantó, su arma escondida en su cintura.

Está loco, alguien se lo robó de la mano

Sus ojos, doloridos por escribir y pensar, están cansados.

Pero su única palabra es muerte, sus manos son miedo

Dijo que el tiempo pasa y se rió mientras miraba por la ventana.

Mientras grababa una vida que consumía línea por línea

Ahora ha vuelto la cabeza hacia este mundo, en el fondo.

En el mismo idioma que una araña arrastrándose por el techo

La oscuridad y la nube de lluvia acompañaron su soledad.

Durmió olvidando su infancia en jardines sucios

Era una paz remanente de los viejos domingos.

Cuando un viejo camino cayó, tus rodillas sangraron

La vida era una cicatriz en su rostro que escondió con la risa

Un jilguero en una jaula, que alimentó cuando regresó de la escuela.

El padre que ha estado esperando, el niño que arraigó en la calle.

La vida es el sueño que nunca ha visto...

Desperté y ya no había marchas del décimo aniversario

Partidos de barrio con un refresco debajo de la estación

El padre que la vida espera, el niño que arraigó en la calle

La vida es el sueño que nunca ha visto...

Ahora imagina un sueño, mi amigo, donde no hay oscuridad

No rompiste con todos los valores de mi pasado

Lo que los ojos ven y los oídos oyen

No es felicidad, nadie pide cuenta

Anhelo con ojos intrépidos

Esas palabras poéticas que no contienen una sola maldición

Una baraja que juega tranquilamente y que no se arruga

Casas que no se derrumban donde no se escuchan gritos

Tu infancia pacífica en una pintura ilustrada.

Sin tristeza, la sonrisa era imprescindible con tu familia.

Si las calles que corrí estuvieran en su lugar hoy

Tus ojos llorarán, dices, en tu mano, una tonelada y mil cubos

Rodillas que no se cansan y que no se cansan cuando corres

La misma composición infantil que memorizaste en tu idioma

El mismo anhelo que has tenido desde ayer hasta hoy

Todo lo de tu familia sigue siendo el mismo favorito.

La soledad es un sueño que no se quiere

Un sueño que no terminará hasta que las flores se marchiten

Un sueño que no se desvanecerá a menos que tus colores sean borrados

E imagina un sueño, un sueño en la eternidad

La vida también es un sueño como dijiste tal vez

Es un sueño como si estuvieras soñando que necesita ser vivido

Un sueño si no sucede en la dirección que quieres

No hay necesidad de pesadillas, abre los ojos y despierta (¡levántate!)

Pero si algo se me puede decir

Déjame oírte decir

O aunque sean intérpretes de lo que sentimos

Incluso si no lo son, estoy sordo

A los que están atrapados entre lo que vio y lo que pasó.

Me hacen pensar en un sueño que me hace sentir indeciso

Sentimos un mundo, no un sueño, sujeto a cambios

El mundo en mis ojos es en realidad un sueño