Hooggeleid - Great Minds

Ik heb een soort…

Ik heb een standaard.

Ik heb een soort standaard gezet

Ik heb een standaard neergezet, bedoel ik, sorry voor m’n lyrcis

Maar ik hou ze liever even vast enzo…

Wijs met een vinger naar mij, en je wijst er drie, naar jezelf

Dus wijs maar niet, naar de brigadier, in de driver’s seat

Verliezers hebben excuses, winnaars hebben een plan

Ik heb een ApoGee one, kaart en overlevingsdrang

Werk hard, speel harder, klein verschil

Fakkels smoken op Cypress Hill kan ook, als jij dat wil

Beweeg gemakkelijk, ghost dog bij de duiventil

Nooit uit je gedachte, soms alleen uit je beeld

En als het regent, dan word je nat, rennen is zinloos

Ik stoor me niet, ik leg de boel plat, terminaal syndroom

En weer doorgaan, klassiek, als een Hammond orgel

Te ziek, ik gun hen de voorgrond en je ziet ons never bezorgd

Mijn hele stijl zit in jouw DNA

Ja mij dee-je-na, maakt niet uit ik geef het alleen aan

Ik spit het alsof het niets is en ik net een nieuwe tape heb

Geen huis en hypotheek heb

Regel m’n zaken, jullie schreeuwen van de daken

Is niet oké gek, kalmte bewaren, dat is waarmee je levens redt

Ik las het en ik boss het niet, ik converseer

Geen zorgen Winne en Jiggy, ik drop wel eerst

ST, thanks man en dan?

Je weet wat yes.

De JI-GG-EN-S

Jij geeft less than a fuck, ik geef een vak in een les

Sloeg als student een klas over, nu overklas ik de rest

Docent nu, ik sta voor klasse, bovendien pakken we dough

Een fluitje van een eurocent is zo verdiend

Boem, trap die deur open, zo van wie, wil een sneer?

Alles wat je hoort is «Jiggy, kill me niet weer»

Einde van de dag is het nogal wiedes wie wie is

What the deal is?

Dat is lyrics

Wie the illest?

Sticks, Winne en Jiggens.

We the illest, free spirits

Maar strikt genomen is het strictly business

Money over bitches, beats over money

Lyrics over beats, er gaat niets boven die shit, die shit

Je voelt me, en zo niet?

Shit, eat shit.

Of zoiets

Ik geef niets of niet zoveel, ik ben zo lang de beat loopt chill

Geen wierook niks, alleen blaadjes en pennen

En een backpack op m’n rug, want zodra die staat moet ik rennen

tengo una especie…

Tengo un estándar.

He establecido una especie de estándar

He establecido un estándar, quiero decir, lo siento por mi letra

Pero prefiero aguantarlas un rato y esas cosas…

Apúntame con un dedo y te apuntas tres a ti mismo

Así que no apuntes al sargento en el asiento del conductor

Los perdedores tienen excusas, los ganadores tienen un plan

Tengo una ApoGee, una tarjeta y una unidad de supervivencia.

Trabaja duro, juega más duro, pequeña diferencia

También puedes fumar antorchas en Cypress Hill si lo deseas.

Muévete con facilidad, perro fantasma en el palomar

Nunca fuera de tu mente, a veces solo fuera de tu imagen

Y cuando llueve te mojas, correr no tiene sentido

No me molesto, lo estoy dejando todo, síndrome terminal

Y continuar de nuevo, clásicamente, como un órgano Hammond

Demasiado enfermo, les doy el primer plano y nunca nos ves preocupados

Todo mi estilo está en tu ADN

Si yo dee-je-na, no importa solo lo indico

Lo escupo como si nada y acabo de recibir una cinta nueva

No tengo una casa y una hipoteca

Ocúpate de mis asuntos, gritas a los cuatro vientos

no esta bien loco, tranquilo, eso es lo que salva vidas

Lo leo y no mando, converso

No se preocupen, Winne y Jiggy, caeré primero.

ST, gracias hombre y luego?

sabes que si.

El JI-GG-EN-S

Enseñas menos que joder, enseño una materia en una lección

Me salté una clase como estudiante, ahora supero al resto

Maestro ahora, me pongo de pie para la clase, además tomamos masa

Una pieza de un centavo se merece fácilmente

Boom, abre la puerta de una patada, así que, ¿quién quiere burlarse?

Todo lo que escuchas es "Jiggy, no me vuelvas a matar"

Al final del día, es más bien quién es quién.

¿Cual es el trato?

eso es letras

¿Quién es el más enfermo?

Palos, Winne y Jiggens.

Nosotros los malos espíritus libres

Pero estrictamente hablando, es estrictamente comercial.

Dinero sobre perras, golpes sobre dinero

Letras sobre ritmos, nada supera esa mierda, esa mierda

Me sientes, y si no?

Mierda, come mierda.

O algo

No me importa o no me importa mucho, me relajo mientras el ritmo siga corriendo

Sin incienso nada, solo hojas y bolígrafos.

Y una mochila a la espalda, porque en cuanto se sube tengo que correr