Yorgun - Gökhan Türkmen

Bir gece bitti düşüm aniden

Aniden sahiden bir sahilden

Bir gece daha bitti ömrümden

Ömrümden gönlümden her günümden

Sen miydin ben artık yokum diyen

Der miydim böylesini hiç sen

Sevmiştin hani çok da mutluydun

Umutluydun hani sen bu sevgiden

Sevgini bir başka sanırdım

Sanırdım sarıldım yanıldım

Bu rüya hiç bitmez sanırdım

Sanırdım yanıldım kırıldım

Yalanmış tüm gerçek bildiğim

Bir damlaymış dünyalar dediğin

Denizler götürse gözyaşımı

Anlar mı sevgilim dediğin

Durunca dünya durunca

Hayat durunca anlar durunca

Ve ben bir karınca

Sevdim kararınca

Düştüm rüyalardan düşler kararınca

Ah bendim bebeğin

Hani essiz çiçeğin

Şimdi yalnızlığımda nerelere gideyim

Sorunca kader sorunca

Dostum sorunca kendime sorunca

Ve canım ben bir yonca

Ama öldüm solunca

Bile bile yüreğin yaprağımı yolunca

Ah bendim her şeyin

Hani sonsuz emelin

Şimdi yalnızlığınla nerelere gideyim

Kaç kez geçmiştim senin için canımdan

Gözümü kırpmazdım kan gitse yanımdan

Ve kimler gitmişti

Ah neler yanımdan, sen hep yanımdaydın

Daha başlamadan

Ah sendin dünyalar!

Ne gökler ne diyarlar

Şimdi yokluğunda büyüyor yalnızlıklar

Bir gece bitti düşüm aniden…

Una noche terminó, mi sueño de repente

De repente de una playa

Una noche más se ha ido de mi vida

De mi vida, de mi corazón, de todos los días

fuiste tu quien dijo que ya no existo

¿Alguna vez dije que tú

Te amabas, eras muy feliz

Tenías esperanzas en este amor

Pensé que tu amor era otro

Pensé que me abracé y me equivoqué

Pensé que este sueño nunca terminaría

pensé que estaba equivocado

Toda la verdad que sé es mentira

Lo que llamas mundos como una gota

Si los mares se llevan mis lágrimas

¿Entienden lo que llamas cariño?

Cuando el mundo se detiene

Cuando la vida se detiene, cuando los momentos se detienen

y yo soy una hormiga

Me encantaba cuando oscurecía

Me caí de los sueños cuando los sueños se oscurecieron

Oh, fui yo bebé

¿Dónde está tu flor única?

¿Adónde debo ir ahora en mi soledad?

cuando el destino pregunta

Cuando le pregunto a mi amigo cuando me pregunto a mí mismo

Y querida, soy un trébol

Pero cuando morí

Cuando tu corazón deliberadamente arranca mi hoja

Oh, yo era todo

Esperemos infinitamente

A donde debo ir ahora con tu soledad

Cuantas veces he muerto por ti

No parpadearía si la sangre se fuera

y quien se habia ido

Ay que me pasa siempre estuviste conmigo

Incluso antes de que empecemos

¡Oh, ustedes son los mundos!

Ni los cielos ni la tierra

Ahora la soledad crece en tu ausencia

Una noche, mi sueño terminó repentinamente...