Unutmuş Çoktan - Ferhat Göçer

Tek yönüm sendin izini kaybettim

Bir iz bir yön olmadan düştüm yollara

Bir sağa çarptım, bir sola çarptım

Savruldukça savruldum hep çıkmazlara

Çınladıkça adın kulağımı kapattım

Bir son veremedim içimdeki tiz çığlıklara

Hep sendeydi aklım, bedeni aldattım

Savruldukça savruldum koldan kollara

Bakmadı gitti dönmedi bile arkasına

Eğdim boynumu çaresizce galip gelen gururuma of

Duydum ellere yarmış, yerini yeller almış çoktan

Bense kendimi salmış, yüreğini yaralar sarmış yoktan

Bir kızı bir oğlu varmış, kendi hayatına dalmış

En acısı da beni hatırlamamış unutmuş çoktan

Eras mi única dirección, te perdí la pista

Caí en los caminos sin dejar rastro, una dirección

Golpeé a la derecha, golpeé a la izquierda

Mientras me desviaba, siempre me arrojaban a callejones sin salida

Me tapé la oreja cuando sonó tu nombre

No pude poner fin a los gritos agudos dentro de mí.

Mi mente siempre estuvo en ti, engañé al cuerpo

Mientras me balanceaba, me balanceaba de brazo a brazo

No miró, ni siquiera se volvió

Incliné mi cuello ante mi orgullo vencido

Escuché que se partió en manos, los vientos ya tomaron su lugar

Por otro lado, me dejé llevar, las heridas envolvieron su corazón de la nada.

Tuvo una hija y un hijo, inmersos en su propia vida.

Lo más triste es que no se ha acordado de mí, ya se olvidó.