Umudum Kalmadı - Eypio

Umudum kalmadı, korkuyorum

Bilmem anladın mı?

Bilmem hiç

Yanında kalmadığımı

Bi tane yaksam çeksem içime

Onla kalsam olmadı e tabi

Yanınca yalnız yanmalı

Devirdiler tüm sandalı

Basın görme skandalı

Bu normal değil ahtım olsun

Yaz’cam kalem gönlün olsun

Beni tek sen anlıyorsun

Diyorum kağıda geçmiş olsun

Yazdım yazdım yazdım azdım

Kızdım ama gene de yazdım

Bilsinler ki yerimi kazdım

Baskınlara diyo’duk astım

Azdım azdım azdım, yazdım

Sözdüm, sazdım, kıştım, yazdım

Küstüm, üzdüm hep dolaştım

Gezdin, gözdün, arpalaştın

Tetiğe bastın konuştum astın

Evine baskın içeri attın

Elini kaldır başına koy

Yerimi yaktın sana ne yaptım

Ters kelepçe taktın

3 gün or’da yattım

Sanma birini sattım

Sorguda ter attım

Yatla katla değil, kefeni katla cebine koy

Yürü yaşıyan herkes ölür gün gelir

Tabi herkes birinin dölü herkesin de farklı yönü

Gerçekleri duyunca zannetmiştim buldum yönü

Farketmedim çokta kalbe kalp değil o dükkan önü

Sağcı soldu değil önce insan ölür

Bazısı, görmez ama demez ki ben körüm

Önüm sağım solum sobe

Oyun değil ölüm dönün yoldan görün

Örün kaderin ağlarını da görün

Beklediğimi görün mezar yaptılar

Gördüm üstelikte dönüm dönüm

Hayallerimle gittim bir ben döndüm ölümden

Umutlarımın hepsinin naaşı kalktı önümden

Umudum kalmadı, korkuyorum

Bilmem anladın mı?

Bilmem hiç

Yanında kalmadığımı

Bi' tane yaksam çeksem içime

Onla kalsam olmadı e tabi

Yanınca yalnız yanmalı

Devirdiler tüm sandalı

Basın görme skandalı

Bu normal değil ahtım olsun

Yazcam kalem gönlün olsun

Beni tek sen anlıyorsun

Diyorum kağıda geçmiş olsun

No tengo esperanza, tengo miedo

No sé, ¿entiendes?

no se nunca

que no me quede a tu lado

Si quemo uno, si me lo bebo

No me hubiera quedado con él, por supuesto.

Debería arder solo

Volcaron todo el barco

escándalo de prensa

Esto no es normal

Bolígrafo de cristal de verano, deja que tu corazón sea

solo tu me entiendes

me despido del papel

escribí escribí escribí escribí escribí era pequeño

Me enojé pero todavía escribí

Hágales saber que cavé mi lugar

Dijimos a las redadas, colgué

Yo era pequeño, yo era pequeño, escribí

Hablé, canté, fui invierno, escribí

Me ofendí, lo puse triste, siempre deambulé

Vagaste, miraste, te volviste codicioso

Presionaste el gatillo, hablé

Asaltaste tu casa

Pon tu mano en tu cabeza

Quemaste mi lugar, que te hice

Te pones abrazadera inversa

Dormí en o durante 3 días

No creas que vendí uno

sudé con la consulta

No lo doble en el yate, doble el obenque y guárdelo en el bolsillo.

Camina, todo el que vive muere, llegará el día

Por supuesto, la descendencia de todos es diferente de la de todos.

Cuando escuché la verdad, pensé que encontré la dirección

No me di cuenta de que no es un corazón a corazón, está frente a la tienda.

La derecha no es izquierda, el hombre muere primero

Algunos no ven, pero no digan que estoy ciego

Mi frente es mi derecha y mi izquierda es la estufa

No es un juego, es la muerte, gira, mira desde el camino

Ver también las redes del destino

Mira lo que estoy esperando, hicieron una tumba

He visto acres de acres

Fui con mis sueños y volví de la muerte

Todas mis esperanzas estaban muertas frente a mí

No tengo esperanza, tengo miedo

No sé, ¿entiendes?

no se nunca

que no me quede a tu lado

Si quemo uno, si me lo bebo

No me hubiera quedado con él, por supuesto.

Debería arder solo

Volcaron todo el barco

escándalo de prensa

Esto no es normal

Escribiré, pluma, deja que tu corazón sea

solo tu me entiendes

me despido del papel