Hasret - Emre Altuğ

Dünden bugüne çok zaman

Vuslat ümidi ayrılıktan yaman

İçimden koparsam kadere eğilsem

İsyan edesim her zaman

Uyku gözlerime çok yaban

Günahkar duygular

Hasret öfkeye döndü içimde, deliyim

Mevsim ilkbaharken, niye güz ki yüreğim

Yollar hep sonuna kadar

Sonlar hep kanıma akar

Ay vurdu saçlarıma

Kıyametler kopar

Tanto tiempo de ayer

La esperanza de Vuslat es feroz por la separación.

Si me desgarro, si me doblego al destino

siempre me rebelo

El sueño es demasiado salvaje para mis ojos

sentimientos pecaminosos

El anhelo se convirtió en ira dentro de mí, estoy loco

Cuando la estación es primavera, ¿por qué mi corazón es otoño?

Los caminos siempre terminan

Los extremos siempre sangran en mi sangre

La luna golpeó mi cabello

estalla el apocalipsis