En - Eefje de Visser

Toen de regen viel toen ging ik naar je toe

je had niemand nog gedag gezegd die dag

had je iedereen op stil gezet en

laten we hopen dat het vanzelf gaat dat we niet moedig

hoeven te zijn dat alles zin heeft voordat we zin geven

we durven niet goed we durven niet veel we durven vooral van alles niet niet

nu we

wachten totdat steen hier vanzelf zand wordt

en dat zee hier vanzelf land wordt en en

en ik haal de wereld er nog bij nu

ik vermaak ons immens klein nu

en en

en weet je dat ik eigenlijk niet weet waar ik wonen wil en wie ik hebben kan

ik vond een kamer in de binnenstad en hoorde auto’s op het kruispunt zachtjes

ruisend

laten we hopen als we verhuizen dat het niet moeilijk

hoeft te zijn dat alles zin heeft voordat we zin geven ohh

We durven niet goed we durven niet veel we durven vooral van alles niet niet nu

we

wachten totdat steen hier vanzelf zand wordt

en dat zee hier vanzelf land wordt en en

en ik haal de wereld er nog bij nu

ik vermaak ons immens klein nu

en en

ik wacht hier totdat zand weer vanzelf weer steen wordt

en het steen weer vanzelf huis wordt

en dat huis weer vanzelf warm wordt

en ik haal de wereld er nog bij nu

ik zie de lucht en ik zie de hemel

oh oh oh oh

Cuando cayó la lluvia entonces fui a ti

no te habías despedido de nadie ese día

¿pusiste a todos en silencio y

esperemos que sea evidente que no somos valientes

necesita ser que todo tenga sentido antes de que tengamos sentido

no nos atrevemos bien no nos atrevemos mucho no nos atrevemos nada

ahora nosotros

espera a que la piedra se convierta aquí en arena sola

y que el mar aquí automáticamente se convierte en tierra y

y tengo el mundo quieto ahora

Disfruto de nosotros inmensamente pequeños ahora

y y

y sabes que en realidad no se donde quiero vivir y a quien puedo tener

Encontré una habitación en el centro y escuché autos en la intersección suavemente

susurro

esperemos que cuando nos mudemos no sea difícil

tiene que ser que todo tiene sentido antes de que tengamos sentido ohh

no nos atrevemos bien no nos atrevemos mucho nos atrevemos en especial en absoluto no ahora

nosotros

espera a que la piedra se convierta aquí en arena sola

y que el mar aquí automáticamente se convierte en tierra y

y tengo el mundo quieto ahora

Disfruto de nosotros inmensamente pequeños ahora

y y

Estoy esperando aquí hasta que la arena se vuelva piedra por sí misma.

y la piedra vuelve a ser hogar por sí misma

y que la casa vuelva a calentarse sola

y tengo el mundo quieto ahora

Veo el cielo y veo el cielo

Oh oh oh oh