Metrisin Önü - Edip Akbayram

Ben hep onyedi yaşındayım

Her ayak sesinde ürperirim

Demir kapının her açılışında

Göğsümün kafesine sığmaz yüreğim

Her türlüsünü tattım, acıların ayrılıkların

Herşeye biraz alıştım

Bir seni beklerken kendimi yenemedim…

Şu Metris’in önü, bir uzun alan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Senin hasretindir, hücreme dolan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Senin hasretindir, hücreme dolan

Bir tek seni sevdim, gerisi yalan

Gerisi yalan…

Hücremdeyim, hasretinle yanarım

Senin için hergün, hergün ağlarım

Kanın hep içime akar kanarım

Beni anlamadın, oana yanarım

Kanın hep içime akar kanarım

Bizi anlamadın, ona yanarım

Ona yanarım…

siempre tengo diecisiete

me estremezco a cada paso

Cada vez que se abre la puerta de hierro

Mi corazón no cabe en la jaula de mi pecho

He probado todo tipo de dolores, separaciones

Me acostumbré a todo.

No pude vencerme mientras te esperaba...

El frente de ese Metris, un campo largo

Solo te amaba a ti, el resto es mentira

Es tu anhelo, métete en mi celda

Solo te amaba a ti, el resto es mentira

Es tu anhelo, métete en mi celda

Solo te amaba a ti, el resto es mentira

El descanso es mentira...

Estoy en mi celda, ardo de anhelo

lloro por ti todos los dias, todos los dias

Tu sangre siempre fluye dentro de mí, sangro

Si no me entiendes, te quemaré.

Tu sangre siempre fluye dentro de mí, sangro

No nos entiendes, yo lo adoro

ardo por el...