KŁY - Don&RL9, Cleo, Donguralesko

Sen to kuzyn śmierci

Więc mam sny w pamięci

Widzę w nich ziemię bez nas

Pustka i ruiny miast

Splatamy w korpo na szyi swój sznur

Depczemy ziemię dla złota i skór

Wznosimy mury z tektury i kast

Niesiemy wojnę za ropę i gaz

A gdyby ekran zgasł?

(zgasł)

Co zrobisz z martwych miast?

(miast)

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)

Od zarania dziejów topimy świat w ogniu i krwi

Litania zbrodni i win, pozłocą w mroku się tli

W oku lśni serce próżni, sieć nie znosi różnic

Nienawiści kuźni, bliźni na bliźniego bluźni

Muzyka miast, nienawiść mas, patrzy na to dr.

Faust

Na murach «Jude raus», tlenu łapie z trudem haust

Ile kłów jest w nas, ile tych słów na wiatr

Wrócił znów ten strach, szczekanie psów po wsiach

Bies ma klucz do szczegółów, człowiek ma zmysł do algebry

Płoną głowy, płoną słowa, płoną katedry

Oni wciąż myślą, że są centrum kosmosu

To nowe stadium idiotów, nie widzą magnum ignotum

Pycha to zwiastun kłopotów, wrócił pastuch narodów

Dyktatura ciemniaków podsyca walki robotów

Ciągną się za włosy, tonąc w bagnie na planszy prastarej gry

Czy to diabeł jest zły, czy my?

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)

Gniew znów hejtem męci krew

Gotuje w bestii

Zniszczy nas wrogość bez dna

To stan w którym pies zjada psa

Ze strachu nam rosną pazury i kły

Samotni jesteśmy, rodzimy się z tym

A gdyby zostało na ziemi nas stu

I tak byśmy rwali swe gardła na pół

Ile w nas jest kłów, jadu

Pełne gęby nienawiści słów

Gwóźdź wbijasz setny

W lustrze nie ty (nie)

Diabeł mówi, że nie ty (nie)

El sueño es primo de la muerte.

Así que tengo sueños en mi memoria

Veo la tierra en ellos sin nosotros

Vacío y ruinas de la ciudad.

Trenzamos nuestra cuerda alrededor de nuestro cuello

Pisamos el suelo por oro y pieles

Construimos muros de cartón y castas

Estamos haciendo la guerra por el petróleo y el gas.

¿Qué pasa si la pantalla se quedó en blanco?

(salió)

¿Qué harás con las ciudades muertas?

(ciudades)

Cuantos colmillos hay en nosotros, veneno

Bocas llenas de palabras de odio

Conduce en el centésimo clavo

En el espejo no tu (no)

El diablo dice que no (no)

Desde el principio de los tiempos, ahogamos el mundo en fuego y sangre

La letanía de crímenes y culpas, dorada en la oscuridad, arde sin llama

El corazón del vacío brilla en el ojo, la red no admite diferencia

Odio a la fragua, vecino a blasfemar

La música de las ciudades, el odio de las masas, Dr.

Fausto

En las paredes del "Jude Raus" el oxígeno jadea desde hace mucho tiempo.

Cuantos colmillos hay en nosotros, cuantas palabras se mandan al viento

Volvió el miedo, los perros ladrando en los pueblos

El diablo tiene la clave de los detalles, el hombre tiene sentido del álgebra

Las cabezas están en llamas, las palabras están en llamas, las catedrales están en llamas

Todavía piensan que son el centro del cosmos.

Esta es la nueva etapa de los idiotas, no pueden ver el magnum ignotum

El orgullo es un presagio de problemas, el pastor de las naciones ha regresado

La dictadura ignorante alimenta las luchas de los robots

Se tiran de los cabellos, ahogándose en un pantano en el tablero de un antiguo juego

¿Es el diablo malo o nosotros?

Cuantos colmillos hay en nosotros, veneno

Bocas llenas de palabras de odio

Conduce en el centésimo clavo

En el espejo no tu (no)

El diablo dice que no (no)

La ira está obsesionada por el odio otra vez

El cocina en la bestia

Seremos destruidos por una enemistad sin fondo

Este es el estado donde el perro se come al perro.

Las garras y los colmillos crecen del miedo.

Estamos solos, nacemos con eso

Y si quedaran cien de nosotros en la tierra

Y así nos rasgaríamos la garganta por la mitad

Cuantos colmillos hay en nosotros, veneno

Bocas llenas de palabras de odio

Conduce en el centésimo clavo

En el espejo no tu (no)

El diablo dice que no (no)