Gonię Zachód Słońca - Dogas, GPD

Życie wywiera na nas zbyt dużą presję

Zbyt wielu ziomów pije dzisiaj, ma depresję

Zamykam sesję, idę na przód

Wróciłem z Ameryki, Afryki — łapię nastrój

Płynę na statku w przestrzeni dźwięku

Czuję niepokój na tej pustyni zamętu

Kapelusz lęku, różowe okulary

Ta niepewność pcha mnie na przód, chcę widzieć same zmiany

Mgła w oddali, ciemność za plecami

Nie widzę drogi, zostawiam ślady krokami

Oceanami żeglowałem po rozdrożach

Karmiony marzeniami, zapatrzony w polarnych zorzach

Mam zapałkę w ręku, oby wznieciła pożar

Za zimny świat, ledwo trzymam się na nogach

Odnajdę księgę prawd, jeśli tylko zdołam

Siła gwiazd, słoneczny wiatr, niczego mi nie szkoda

Gonię zachód słońca, dążę do zmian

Biorę co mi los da, mam własny plan

Dawne żale zakopałem, nie będę sam

Odnajdę nas w konstelacji gwiazd

Spacer emocji pod wodospadem zmysłów

Nie mogę się uwolnić od życiowych aforyzmów

Mam życie jak z filmu, powiedział mi znajomy

Dla nich pewnie komedia, dla mnie dramat pierwszej wody;

«Nic śmiesznego»

Choć wszyscy boki zrywać

Widziałem jak umiera pasja, schowałem ją wśród sylab

Jak w czasie wojny Żyda pod podłogą, marzenia trzymam

I czekam tylko na to, żeby deski wyrwać

Mea culpa, moja wina, gdy dawne czasy wspominam

Te głupoty za szczyla, nikt nie wiedział, ile warta jest chwila

Za dużo inni pamiętają, za dużo ja zapominam

Za krótko bliscy zostają, kiedy pragniemy ich trzymać

A to, że sny się spełniają znamy z koszmaru życia

Dragi mi nie pomagają, potrzebna mi jest cisza

Lecz kiedy myśli mi krzyczą w głowie jak mandragora

Nieważne co mi powiesz, idę w kierunku słońca

Gonię zachód słońca, dążę do zmian

Biorę co mi los da, mam własny plan

Dawne żale zakopałem, nie będę sam

Odnajdę nas w konstelacji gwiazd

La vida nos presiona demasiado

Demasiados homies beben hoy, están deprimidos

Estoy cerrando la sesión, estoy avanzando

Regresé de América, África - Estoy de humor

Estoy navegando en un barco en el espacio del sonido

Me siento inquieto en este desierto de confusión

Sombrero de miedo, gafas de color rosa.

Esta incertidumbre me empuja hacia adelante, solo quiero ver cambios

Niebla en la distancia, oscuridad detrás

No puedo ver el camino, dejo huellas

Navegué los océanos en la encrucijada

Alimentado con sueños, mirando la aurora boreal

Tengo un fósforo en la mano, que pueda iniciar un incendio

Para un mundo frío, apenas puedo pararme en mis pies

Encontraré el libro de las verdades si puedo.

El poder de las estrellas, el viento solar, no me importa nada

Estoy persiguiendo la puesta de sol, estoy luchando por cambios

Tomo lo que me da el destino, tengo mi propio plan

Enterré viejos arrepentimientos, no estaré solo

Nos encontraré en la constelación de estrellas.

Un paseo de emociones bajo la cascada de los sentidos

No puedo liberarme de los aforismos de la vida.

Tengo una vida de película, me dijo un amigo.

Una comedia para ellos, un drama para mí;

«Nada gracioso»

Aunque todos rompan bandos

Vi morir la pasión, la escondí entre sílabas

Como durante la guerra de un judío bajo el suelo, guardo mis sueños

Y solo estoy esperando a que saquen las tablas

Mea culpa, mi culpa cuando recuerdo los viejos tiempos

Meó estas estupideces, nadie sabía cuánto valía un momento

Demasiado otros recuerdan, demasiado yo olvido

Los seres queridos se quedan demasiado cortos cuando queremos abrazarlos

Y sabemos que los sueños se hacen realidad de la pesadilla de la vida

Las drogas no me ayudan, necesito silencio

Pero cuando mis pensamientos gritan en mi cabeza como una mandrágora

No importa lo que me digas, voy hacia el sol

Estoy persiguiendo la puesta de sol, estoy luchando por cambios

Tomo lo que me da el destino, tengo mi propio plan

Enterré viejos arrepentimientos, no estaré solo

Nos encontraré en la constelación de estrellas.