Tuga, Ti I Ja - Crvena jabuka

Evo me noći, stara prijateljice

Opet njoj ću poći, niz duge puste ulice

Tamo gdje strahovi prestaju, obraz mi grije njen dlan

Na njemu moje usne nestaju, beskrajno sam, uzdah joj znam

Časti me noći, stara prijateljice

U čašu natoči, žudnju da mi slomije

Zar nisam dovoljno gubio, tko će izmjeriti bol

Do očaja ljubio, namjerno bježao, da bih se vraćao

Opet mi se budi tuga, tuga najveća

Koju nosi snijeg s planina, vjetar ravnica

Koga sad joj srce voli, kaži nek' još jače voli

Idemo do dna, tuga ti i ja

Pozdravljam te noći, stara prijateljice

I ovaj krug će proći, neće stić' me kajanje

Šta je ovo proljeće, spram nježnih godina

Poziv njen me pokreće, čak i sa dna, isto izgleda

Opet mi se budi tuga, tuga najveća

Koju nosi snijeg s planina, vjetar ravnica

Koga sad joj srce voli, kaži nek' još jače voli

Idemo do dna, tuga ti i ja

Opet mi se budi tuga, tuga najveća

Koju nosi snijeg s planina, vjetar ravnica

Koga sad joj srce voli, kaži nek' još jače voli

Idemo do dna, tuga ti i ja

Tuga ti i ja.

Tuga ti i ja

Tuga ti i ja.

Tuga ti i ja

Tuga ti i ja.

Tuga ti i ja

Tuga ti i ja…

Aquí estoy en la noche, viejo amigo

Iré con ella otra vez, por una larga calle desierta

Donde mis miedos se detienen, mi mejilla calienta mi palma

En ella desaparecen mis labios, soy interminable, conozco su suspiro

Hónrame en la noche, viejo amigo

Verter en un vaso, anhelando romperme

¿No he perdido bastante, quién medirá el dolor?

Hasta el punto de la desesperación, besó, huyendo deliberadamente, solo para regresar

Mi pena vuelve a despertar, la mayor pena

Llevado por la nieve de las montañas, el viento de las llanuras

A quien su corazón ama ahora, dile que ame aún más

Vamos al fondo tu y yo estamos tristes

Te saludo esa noche, viejo amigo

Y este círculo pasará, no me arrepentiré

¿Qué es esta primavera, comparada con los tiernos años?

Su llamada me conmueve, incluso desde abajo, se ve igual

Mi pena vuelve a despertar, la mayor pena

Llevado por la nieve de las montañas, el viento de las llanuras

A quien su corazón ama ahora, dile que ame aún más

Vamos al fondo tu y yo estamos tristes

Mi pena vuelve a despertar, la mayor pena

Llevado por la nieve de las montañas, el viento de las llanuras

A quien su corazón ama ahora, dile que ame aún más

Vamos al fondo tu y yo estamos tristes

tú y yo estamos tristes.

tu y yo estamos tristes

tú y yo estamos tristes.

tu y yo estamos tristes

tú y yo estamos tristes.

tu y yo estamos tristes

tu y yo estamos tristes...