Teddybeer (Opus II) - Cornelis Vreeswijk

Ze noemde me haar teddybeer

Het was niet om te harden

Ze lachte me daarbij vriendelijk toe

En ik ging zowat aan flarden

De erotieke dingen

Had ze nauwelijks talent voor

Maar ze noemde mij haar teddybeer

Daar werd ik haast impotent door

Ze noemde me haar teddybeer

Ze kon het echt niet laten

De ware liefde was het niet

Dat had ik in de gaten

Want als ik me aan haar boezem wierp

Omdat ik seksueel was

Dan riep ze steevast: «hou toch op»

En dat het haar te veel was

Nee, ware liefde was het niet

Dat begon ik te begrijpen

Ik mocht haar nauwelijks kussen

En ik mocht haar nimmer knijpen

Ze zei: «mijn lieve teddybeer

Eerst gaan we ons verloven

Gedraag je dus als gentleman

Wil je me dat beloven?»

De raadselen van het leven

Wilde ik haar gaarne leren

Maar als ik het over de liefde had

Had zij het over beren

Zo gauw ik het maar probeerde

Om mijn liefdesgloed te stillen

Dan zei zij: «stoute teddybeer

Hou op of ik ga gillen»

Dus ben ik er maar vandoor gegaan

Ik kon het niet meer horen

Ze leefde niet van achteren

En nauwelijks van voren

Het laatste wat ik hoorde

Was dat ik geen echte heer was

En dat ik niet haar tijger

Maar een rare teddybeer was

Ella me llamó su osito de peluche

no era para endurecer

Ella me sonrió amablemente

Y casi me desmorono

cosas eróticas

Apenas tenía talento para eso.

Pero ella me llamó su osito de peluche

Eso me hizo casi impotente.

Ella me llamó su osito de peluche

Ella realmente no pudo resistir

no fue amor verdadero

Yo era consciente de ello

Porque si me tiraba a su seno

porque yo era sexual

Entonces ella invariablemente gritaba: "¡Basta!"

Y que era demasiado para ella

No, no fue amor verdadero.

Empecé a entender que

Apenas me permitieron besarla

Y nunca se me permitió pellizcarla

Ella dijo: «mi dulce osito de peluche

Primero nos vamos a comprometer

Así que compórtate como un caballero

¿Me prometes eso?»

los enigmas de la vida

quería enseñarle

Pero si yo estaba hablando de amor

¿Estaba hablando de osos?

Tan pronto como lo intenté

Para calmar mi brillo de amor

Entonces ella dijo: "Osito de peluche travieso

para o voy a gritar»

Así que simplemente me escapé

ya no pude escucharlo

ella no vivia de atras

Y apenas de frente

Lo último que escuché

¿Era que yo no era un verdadero caballero?

Y que yo no sea su tigre

Pero un extraño osito de peluche estaba