Sesindeki Yalnızlık - Cem Adrian, Melis Danişmend, Karaçalı

Gözlerinde buz parçaları izler, sessizlik

Ve sessiz bir sitem olarak, kalkar yıldızları izler

Aşk yok, markaların kalbinde yatan yalnızlık var

Ben yokum, aynada biriken, uzayan yalnızlıklar

Size acı, içki ve unutuş eğer: aşk

Batma, ölüm ve hiçlikse dayatılan rol desem

Bu sürgülü ve keçeleşmiş kirpiklerin ne anlamı var?

Size gösterilen bir veda ve yol desem

Ve kan, ve hayat, ve duygular bana mutluluk

Biraz ne zan, ne sana dair kırık bir ati.

Konu: Miras

Üzgünüm denedim her versiyonunu üzgünlüğün

Kaybetmek korkularıydı odama giren mavi duman

O sesler de kayıp, içim bomboş artık

Daha mı yalnızım?

Hayır!

Mutsuzluk uyuşturuyor, umudun kıyısız tarafındayım

Ben asla ağlamam, sadece gözlerim dayanıksız

Hayvan yangısı, yılgın çiçek çelenkleri gönderdim cenazeme

Şimdi gündelikçi akşamlara kon

Hatırlat bana uzak ve yakınlığın sarıldığı bankı

Hatırlat, nasıl başlamalıydı dinlediğimiz ilk şarkı?

Hatırlat başak saplarını dik tutan gölgemi

Hatırlat efkarı, deliren gezegenimi ve öfkemi

Hatırlat nasıl yenilirdi güneş?

Çiçekleri delip geç!

Hatırlat bana benzediğin şehri, gerçekten sevince

Yalnızlık, yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

Bir yağmura başlar gibi, bir koşuda yavaşlar gibi

Şaşkın ve atılgan, ataerkil ve kıvrak

Bir ismin arasına kıstırılmış sonsuzluk gibi aşk

Nasıl yol alır sayısız dudaklarından?

Gel kıyılarına yüzümün, yüzme öğret can çekişen balıklarına

Gel o kumun dakikalarına kumrallığını uzat

Ve biraz sakalımın kokusunu al, götür ört yastığına

Bir oğul doğur ve beni unut, hatıralarımı yak

Şimdi hiç görmedim o son seviştiğin yabancıyı

Alışırım konuk oyuncu olup kaçınılmaz sonlarıma

Mutluluk üzerine bahis yapma zamanlarımızdı, hatırlarım

Ansızın kente ve yüreğime doğrulttuğun tabancayı

Zamansız ve Fransız, kör makas, kesik rızk

Kahve ile dirilen hücre, bunlar bizim merhabalarımız

Nikotinle görünen sabah, bunlar bizim günaydınımız

Bir unutuşun ortasındayız, bunlar elvedalarımız

Şimdi seni gasp edecekler bir yüzük ve müstakil evle

Benim bütün takım elbiselerime pişmanlık sıçrayacak

O zaman çöküp bir sigara yakabilirim bu kentte

Yağmurlar yağdırabilirim taze simit kuyruklarına

Gidişine korunamadığım gibi, dönüşünü de savunamam

Yokluğuna dayanabilirim, ancak sade bir fotoğraf olarak

Köprüler de ayrılabiliyor, nehirler de sevgilim

Hayat böyle;

bir yerden sonra ne kadar karışsan da kalabalıklara

Yalnızlık, yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Saklandığın o küçük delikte buluyor seni

Yalnızlık, yalnızlık

Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni

Huellas de hielo en tus ojos, silencio

Y como un reproche silencioso, se levanta y mira las estrellas

No hay amor, hay soledad que yace en el corazón de las marcas

Yo no existo, la soledad anhelante acumulada en el espejo

Si sufres, bebe y olvida: ama

Si digo hundimiento, muerte y el rol impuesto de la nada

¿Cuál es el significado de estas pestañas deslizantes y mate?

Si me despido y te muestro el camino

Y la sangre, y la vida, y los sentimientos me hacen feliz

Un poco de un caballo roto sobre ni tus pensamientos ni tú.

Asunto: Herencia

Lo siento, probé todas las versiones de tu lo siento.

Era el miedo a perder, el humo azul entrando en mi cuarto

Esas voces también se pierden, estoy vacío ahora

¿Todavía estoy solo?

¡No!

La ansiedad adormece, estoy en el lado sin orilla de la esperanza

Nunca lloro, es solo que mis ojos son débiles

Fuego animal, envié coronas de flores aturdidas a mi funeral

Ahora a las noches informales

Recuérdame el banco donde la distancia y la intimidad se abrazan

Recuérdame, ¿cómo debe comenzar la primera canción que escuchamos?

Recuérdame a mi sombra que mantiene los tallos de las púas en posición vertical

Recuérdame el mal, mi planeta loco y mi ira.

Recuérdame ¿cómo se comió el sol?

¡Perfora las flores!

Recuérdame la ciudad a la que te pareces cuando realmente la amas

soledad, soledad

Te encuentra en ese huequito donde te escondes

soledad, soledad

Te entumece ese cuerpo sin corazón al que le hiciste el amor

soledad, soledad

Te encuentra en ese huequito donde te escondes

soledad, soledad

Te entumece ese cuerpo sin corazón al que le hiciste el amor

Como si empezara a llover, como si se ralentizara al correr

Confundido y asertivo, patriarcal y ágil

Amor como la eternidad atrapado entre un nombre

¿Cómo se abre paso entre tus innumerables labios?

Ven a nadar a tus costas, enseña a nadar a tus peces moribundos

Ven estira tu moreno a los minutos de esa arena

Y huele un poco a mi barba, llévala a tu almohada

Dar a luz un hijo y olvidarme, quemar mis recuerdos

Ahora nunca he visto a ese extraño con el que hiciste el amor por última vez

Me acostumbro a mi final inevitable siendo actor invitado.

Era nuestro momento de apostar a la felicidad, recuerdo

El arma que de repente apuntaste a la ciudad y a mi corazón

Atemporal y francés, tijeras romas, sustento cortado

Célula resucitada con café, estos son nuestros saludos

Mañana con nicotina, estos son nuestros buenos días

Estamos en medio del olvido, estos son nuestros adioses

Ahora te extorsionan con un anillo y una casa

El arrepentimiento salpicará todos mis trajes

Entonces puedo colapsar y encender un cigarrillo en esta ciudad

Puedo hacer que llueva sobre colas de bagel frescas

Así como no puedo protegerme de tu partida, tampoco puedo defender tu regreso.

Puedo soportar tu ausencia, pero como una simple fotografía

Los puentes también pueden separarse, querida.

Así es la vida;

no importa cuánto te mezcles después de un lugar

soledad, soledad

Te encuentra en ese huequito donde te escondes

soledad, soledad

Te entumece ese cuerpo sin corazón al que le hiciste el amor

soledad, soledad

Te encuentra en ese huequito donde te escondes

soledad, soledad

Te entumece ese cuerpo sin corazón al que le hiciste el amor