İstanbul Akşamları - Bülent Ersoy

Yalnızım çok yalnızım

Şu fani dünyada

Ne bir dost nede anlayan

Bir insanım var

Kim düşse kim düşse benim

Düştüğüm derde çoktan

Çoktan yıkılır kalırdı bir köşede

Çoktan kaybolurdu soğuk caddelerde

Neredeyim sorma, ne haldeyim sorma

Sevdiğim hiç kimse olmadı

Senden sonra

Neredeyim sorma, ne haldeyim sorma

Bitmedi ne sevgim

Nede içimde fırtına

İstanbul akşamlarında hatıramız var

İstanbul akşamlarında yıldızlar ağlar

İstanbul şu kalbimi yakmazdı bu kadar

Sen yoksun yoksun artk

estoy solo estoy tan solo

En este mundo mortal

Ni un amigo ni un entendimiento

tengo un humano

Quien cae, quien cae soy yo

ya estoy en problemas

Habría sido destruido hace mucho tiempo en una esquina.

Ya estaba perdido en las calles frías

No preguntes donde estoy, no preguntes como estoy

nunca he amado a nadie

Después de ti

No preguntes donde estoy, no preguntes como estoy

No ha terminado, mi amor

Ni la tormenta dentro de mí

Tenemos recuerdos en las noches de Estambul

Las estrellas lloran en las tardes de Estambul

Estambul no habría lastimado tanto mi corazón

Te has ido, ahora te has ido