Nie wymawiam na głos - Bleiz, Jazzy, Ten Typ Mes

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos…

Nie wymówię na głos

Nie wymawiam na głos, póki nie wychylę do dna

Ale wtedy gubię zasób słów i tracę mentalne ja

To wada pewnych spraw, które wolę zapomnieć

Gdzie słowa mogą ranić, a wspomnienia tylko boleć

Stąd unikam tu wyrazów, bynajmniej na zbytecznych

Bo znam już wartość słów, które mogą coś spieprzyć

I nie wypowiem na głos kobiecie rzeczownika na K

Bo uczono mnie szacunku, a nie plucia w twarz

Nie powiem też czarnuchu, choć robię czarny rap

Do typów, których nie znam, a są czarni jak rap

Bo nie jestem nienawistny, ani żaden nacjo fan

Reprezentuję siebie, a nie Ku Klux Klan

W dupie mam pogawędki typu odkrywanie wnętrza

Jak chcesz mnie poznać, to przy flaszce, nie przy winie i wierszach

Zakazanych słów ja nie wymawiam na głos

Rzeczy spod kołdry, miłości, świec, przekrętów mrocznych faktów

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wypowiem tych kilku słów

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, zostawiam to dla siebie

Nie wymówię na głos czasownika na K

Bo kiedy powiedziałem to kobiecie byłem sam

Minutę później odkryłem, jak samobójczy był to strzał

Au, zabolało, ale pierdolę cię

Życie to gra, w której szkolę się

Nie mówiłem na głos słowa ojciec

To było dla mnie jak synonim «goń się»

Dziś z ojcem jest nawet dobrze

Ale tata to znam tylko z książek

Nie mam owo żalu, specyficzna cecha mojego słownictwa

Jak nie powiesz «Heil Hitler», choćbyś pił z narodowcem ósmego drinka

To właśnie te słowa, których w «Kole fortuny» nie chciałbyś budować

Wolałbyś przegrać i się schować

Proza życia zmusza do kontroli języka

Abonentów sieci telefonicznych, którzy prawu muszą umykać

Jestem ekstrawertykiem, szczególnie w weekend

Otwieram flaszkę i duszę

Ale nad językiem muszę panować i działam

By nie zadusić się jak Howard Hughes

Mówię lub milczę godząc to z językiem ciała, tschüss

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wypowiem tych kilku słów

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, zostawiam to dla siebie

Jak gramy w słowa to dzisiaj w te nieme

Dziwne jak świat, o którym śpiewał nam Niemen

Męskie jak świat, o którym śpiewał mi Jay

Ale są z tych, których nie wymawiam na głos, wiesz

Gorzkie i ostre, zimne i proste tak, że zaciskają gardło

Gdzie zaczynając od pierdół fikcja kończy się prawdą

Kiedyś byłem podatny na naiwności losów, w sposób

W który dzisiaj mógłbym stracić do kilku osób

Ale nie drę się już w tłumie tylko uważam w sumie

Jak Jason Bourne trzymam własny tor

Czuję oczy na plecach

Bo ludzie chcą ciemnej prawdy, od której muszę uciekać

Dlatego szepcę, szeptam, lub wyrażam to w gestach

W cztery oczy wolę słowa, nie suchego SMS’a

Jest tak, jak do niej dzwonię to zaraz tam wpadam

I nie wymawiam na głos słów, od których zwalnia pikawa

W tych sprawach często szyfruję słowa

By nikt z boku nie wiedział czy mówię świństwa, czy zwyczajnie piję browar

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wypowiem tych kilku słów

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, nie wymawiam na głos

Nie wymawiam, zostawiam to dla siebie znów

No lo digo, no lo digo en voz alta...

no lo diré en voz alta

No hablo en voz alta hasta que me inclino hacia abajo

Pero luego pierdo mi vocabulario y pierdo mi yo mental

Es un defecto en algunas cosas que prefiero olvidar

Donde las palabras pueden doler y los recuerdos solo pueden doler

Por eso evito aquí las palabras, que de ninguna manera son superfluas.

Porque ya sé el valor de las palabras que pueden estropear algo.

Y no diré un sustantivo K en voz alta a una mujer

Porque me enseñaron a respetar, a no escupir en la cara

No le diré nigga, aunque hago rap negro

A tipos que no conozco y son tan negros como el rap

Porque no soy odioso, ni fanático de ninguna nación

Me represento a mí mismo, no al Ku Klux Klan

Me importa una mierda descubrir el interior

Si quieres conocerme es con una botella, no con vino y poemas

Palabras prohibidas que no digo en voz alta

Cosas debajo de las sábanas, amor, velas, estafas de hechos oscuros

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No diré estas pocas palabras.

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No lo pronuncio, lo dejo para mi

No diré el verbo K en voz alta

Porque cuando se lo dije a la mujer, estaba solo

Un minuto después descubrí lo suicida que era ese tiro

Ouch, eso dolió, pero vete a la mierda

La vida es un juego en el que entreno

No dije la palabra padre en voz alta

Era para mí como un sinónimo de «ve por ello»

Hoy, es incluso bueno con mi padre

Pero solo conozco a mi papá de los libros.

No me arrepiento, una peculiaridad de mi vocabulario.

¿Cómo no puedes decir "Heil Hitler", incluso si tomaste el octavo trago con un nacionalista?

Estas son las palabras que no querrías construir en "Wheel of Fortune".

Prefieres perder y esconderte

La prosa de la vida te obliga a controlar tu lenguaje

Suscriptores de redes telefónicas que deben eludir la ley

Soy extrovertido, especialmente los fines de semana.

abro la botella y el alma

Pero tengo que controlar mi lengua y actúo

No asfixiarte como Howard Hughes

hablo o me quedo en silencio reconciliándolo con el lenguaje corporal, tschüss

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No diré estas pocas palabras.

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No lo pronuncio, lo dejo para mi

Cuando jugamos a las palabras, hoy jugamos a las mudas

Extraño como el mundo sobre el que nos cantó Niemen

Masculino como el mundo sobre el que Jay me cantó

Pero hay esos que no digo en voz alta, ya sabes

Amargo y punzante, frío y sencillo para que aprieten la garganta

Donde, comenzando con la mierda, la ficción termina con la verdad

Solía ​​ser susceptible a la ingenuidad del destino, en cierto modo

En el que hoy podría perder hasta varias personas

Pero ya no estoy regañando a la multitud, solo creo que en general

Como Jason Bourne, sigo mi propio rastro

Siento ojos en mi espalda

Porque la gente quiere la oscura verdad de la que tengo que huir.

Por eso susurro, susurro o lo expreso en gestos

Prefiero las palabras cara a cara, no un seco SMS

Es como cuando la llamo, estoy ahí

Y no digo en voz alta las palabras que pikava te libera

En estos asuntos, a menudo mezclo palabras

Para que nadie del lado sepa si estoy hablando sucio o solo bebiendo cerveza.

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No diré estas pocas palabras.

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No hablo, no hablo en voz alta

No lo pronuncio, me lo dejo otra vez