Anlatmalıymış Meğer - Ayna

Dün gece seni gördüm yine

Bembayaz bir yağmur içinde

Bir rüya değil sanki

Gülüyordun gözlerime

Herdamla bir keder

Gözlerimde yaş oldun

Yetti bundan fazlası ölüm

Gelme artık gecelerime

O günlerden bir rüzgar eser

ümitlerim seni terkeder

Senden o bakışları gizler

Kapkaranlık bir keder

Hayatta paylaşmaya değer

Bildiğin bir sır varsa eğer

Haykırıp dağlara taşlara

Anlatmalıymış meğer

...

Dün gece seni gördüm yine

Bembayaz bir yağmur içinde

Bir rüya değil sanki

Gülüyordun gözlerime

Herdamla bir keder

Gözlerimde yaş oldun

Yetti bundan fazlası ölüm

Gelme artık gecelerime

O günlerden bir rüzgar eser

ümitlerim seni terkeder

Senden o bakışları gizler

Kapkaranlık bir keder

Hayatta paylaşmaya değer

Bildiğin bir sır varsa eğer

Haykırıp dağlara taşlara

Anlatmalıymış meğer

...

Artık çıkmıyorum istiklale

Sabah Fatma hanım uyandırıyor.

Helva, ekmek, çay bana onlar bakıyor.

Odanın hali perişan, ben perişan kimse yok işime karışan.

Ara sıra balkona çıkıyorum.

Fesleğenler kuruduğunda ocaktı.

Ben baharı bekliyorum.

Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala.

Gözüm şişelere takılıyor.

Becerebilseydim ne ala.

Bu günlerde böyleyim ben.

Yas denen şiirdeyim.

Bir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağın.

Hiç bir zaman duymayacağın, duysan da anlamayacağın

Bir çığlıkta sana birikiyorum...

te volví a ver anoche

En una fuerte lluvia

no es como un sueño

te reías en mis ojos

siempre es una pena

Estás lloroso en mis ojos

más que suficiente muerte

ya no vengas a mis noches

Sopla un viento de aquellos días

mis esperanzas te dejan

esconde esos ojos de ti

Una tristeza oscura

Vale la pena compartir en la vida

Si hay un secreto que sabes

Grita a las montañas y piedras

debería haber dicho

...

te volví a ver anoche

En una fuerte lluvia

no es como un sueño

te reías en mis ojos

siempre es una pena

Estás lloroso en mis ojos

más que suficiente muerte

ya no vengas a mis noches

Sopla un viento de aquellos días

mis esperanzas te dejan

esconde esos ojos de ti

Una tristeza oscura

Vale la pena compartir en la vida

Si hay un secreto que sabes

Grita a las montañas y piedras

debería haber dicho

...

ya no salgo

La señora Fatma se despierta por la mañana.

Halva, pan, té, me cuidan.

La condición de la habitación es miserable, soy miserable, nadie interfiere con mi trabajo.

Salgo al balcón de vez en cuando.

Cuando la albahaca se secó, estaba en la estufa.

Estoy esperando la primavera.

Todavía tengo la esperanza de que no sé lo que es.

Mis ojos están en las botellas.

¿Y si pudiera?

Así estoy estos días.

Estoy en un poema llamado luto.

Tienes tu sonrisa en un rincón, tu puñal ensangrentado en mi espalda.

Nunca escucharás, nunca entenderás

Estoy acumulando para ti en un grito...