Tut Ağacım - Aygün Səmədzadə, Aygün Bəylər

Tut ağacım, tut ağacım,

Aman yerim, güman yerim.

Xatirələr qanadında

Yaşatdığım pənah yerim.

Tut ağacım, tut ağacım,

Sirrli sözüm, anan yerim.

Tut ağacım, ucalığım,

De, arzuma necə çatım?

De, köksünə neçə çarpaz dağ çəkmişəm?

Neçə körpə budağını mən əzmişəm?

Bir gün, şirin xatirələr sorağıyla,

Səni gözləyəcəyimi bilməmişəm.

İndi sənin budağında

İz qoymaq müşkül olub.

Əl çatmayan arzulartək

Xatirələr dönməz olub.

İndi yoxsan yuxularda

Mən gördüyüm röyam kimi.

İndi yoxsan o göylərdə

Əl çatmayan ulduz kimi.

Morera, morera,

Dios mío, supongo.

En el ala de los recuerdos

mi refugio

Morera, morera,

Mi palabra secreta, mi madre.

Sostén mi árbol, mi altura,

Dime, ¿cómo logro mi sueño?

Dime, ¿cuántas montañas en diagonal dibujé en su pecho?

¿Cuántas ramitas pequeñas he triturado?

Un día, con la pregunta de los dulces recuerdos,

No sabía que te esperaría.

Ahora en tu sucursal

Fue difícil dejar una marca.

sueños inalcanzables

Los recuerdos eran irreversibles.

Ahora no estás en tus sueños

Como un sueño que vi.

Ahora no estás en esos cielos

Como una estrella inaccesible.