Ime Ego - Antonis Remos

Ταξίδια έκανα δικά μου αγαπημένα

Έζησα όλες τις πληγές που μου 'δωσε η ζωή

Μέτρησα λάθη και σωστά μα βγήκαν μπερδεμένα

Γιατί δεν έμαθα ποτέ ποιος έφταιξε πολύ.

Κοιμήθηκα σε αγκαλιές δικές μου μα και ξένες

Αγάπες που έσβησε του χρόνου το νερό

Έκρυψα από φίλους μου στιγμές μου περασμένες

Γιατί ντρεπόμουν πάλι ψέματα να πω

Βγαίνει ένας ήλιος και κοιτάει το πρόσωπό μου

Μα δε με καίει με ζεσταίνει η φωτιά

Ό, τι αγάπησα το έκανα δικό μου

Δε με κρυώνει ο αέρας που φυσά

Βγαίνει ένας ήλιος να μου δείξει τι αξίζω

Δε με βαραίνει όμως ο πόνος άλλο πια

Φεύγω μακριά γιατί νομίζω πως αρχίζω

Να 'μαι εγώ ίσως για πρώτη μου φορά

Περπάτησα σε διαδρομές που μου 'δειχναν οι άλλοι

Και πνίγηκα χίλιες φορές στη θάλασσα του νου

Μέθυσα από τα όνειρα και έμεινα εκεί στη ζάλη

Και με ξυπνούσε η σιωπή πάντα και κάπου αλλού.

hice mis propios viajes

viví todas las heridas que me dio la vida

Conté los errores y correctamente pero salieron confundidos

Porque nunca supe quién tenía la culpa.

Dormí en abrazos propios y ajenos

Ama que el agua se fue fuera de tiempo

Escondí mis momentos pasados ​​de mis amigos

Porque me daba vergüenza mentir de nuevo

Sale un sol y me mira a la cara

Pero el fuego no me quema

Lo que sea que amaba lo hice mío

El viento que sopla no me da frio

Sale un sol para mostrarme lo que merezco

Pero el dolor ya no me agobia

Me voy porque creo que estoy empezando

Tal vez soy yo por primera vez

Caminé por caminos que otros me mostraron

Y me ahogué mil veces en el mar de la mente

Me emborraché de mis sueños y me quedé allí en el vértigo

Y el silencio siempre me despertaba y en otro lugar.