Dost Bildiklerim - Adnan Şenses

Sanırdım gündüzdür onlarla gecem

İçimde ümitti dost bildiklerim

Ne zaman yıkılıp yere düştüysem

Bırakıp da kaçtı dost bildiklerim

Ne zaman yıkılıp yere düştüysem

Bırakıp da kaçtı dost dediklerim

Ner’de o sözlere kandığım günler

Her gülen yüzü dost sandığım günler

Acıdan kahrolup yandığım günler

Terk edipte gitti of dost bildiklerim

Acıdan mahvolup yandığım günler

Terk edipte gitti of dost dediklerim

Korkar oldum bana dostum diyenden

Varsa var olandan yoksa gidenden

Ne onlardan eser kaldı ne benden

Beni benden etti dost dediklerim

Ne onlardan eser kaldı ne benden

Beni benden etti dost dediklerim

Meydana çıkalı asıl çehreler

Aydınlanmaz oldu artık geceler

Yalanlar tükendi düştü maskeler

Beni benden çaldı dost bildiklerim

Yalanlar tükendi düştü maskeler

Beni benden çaldı dost bildiklerim

Pensé que era día y noche con ellos.

Había esperanza en mí, amigo, lo que sabía

Cada vez que colapsaba y caía al suelo

Mi amigo se fue y se escapó.

Cada vez que colapsaba y caía al suelo

Los que llamé amigos se fueron y se escaparon

Los días en que me enamoré de esas palabras en Ner

Los días en que pensé que cada cara sonriente era un amigo

Los días en que me dolía el dolor

Abandonado y desaparecido

Los días en que me quemaba el dolor

Izquierda y ida de lo que dije amigo

Tengo miedo de los que me llaman amigo

Si hay, de lo que existe

No hay rastro de ellos, ni de mí.

Las cosas que llamo amigo me hicieron irme

No hay rastro de ellos, ni de mí.

Las cosas que llamo amigo me hicieron irme

Los rostros reales que han aparecido

Las noches se han vuelto sin luz ahora

Las mentiras se han ido, las máscaras han caído

Mi amigo me robó

Las mentiras se han ido, las máscaras han caído

Mi amigo me robó