Hargez - Babak Jahanbakhsh

کابوسی ام که خواب خوش تعبیر میشه

پروانه ای که توی پیلش پیر میشه

یه زندگی درد کشیدمو شمردم

من زندگی کردنو از یاد بردم

یه عمره که خوب با خودمم تا نکردم

اونی که باید بشمو پیدا نکردم

تو خلوتم هی از خودم شکست خوردم

هر سال شب تولدم دوباره مردم

هرگز نخواستم یه سواله ساده باشم

یا اتفاقی پیش پا افتاده باشم

واسه همین دور خودم دیوار چیدم

نقشه ی تنهاییمو خودم کشیدم

چجور بخندم با یه قلب متلاشی

سخته که مرد روزای سخت باشی

ای کاش دنیا به دلم امون میداد

منو کمی بهتر به من نشون میداد

کاشکی کمتر خودمو فهمیده بودم

حقیقتو جوری که هست ندیده بودم

مثل وصیت میشه هرچیزی که میگم

انگار که ساکن یه دنیای دیگم

هرگز نخواستم یه سواله ساده باشم

یا اتفاقی پیش پا افتاده باشم

واسه همین دور خودم دیوار چیدم

نقشه ی تنهاییمو خودم کشیدم

Mi pesadilla de que el sueño se interpreta bien.

Una mariposa que envejece en su celda

Conté una vida de dolor

me olvidé de vivir

Una Umrah que no hice bien conmigo mismo

No encontré quien debo ser

En mi soledad, me fallé a mí mismo

Cada año, en la noche de mi cumpleaños, la gente nace de nuevo.

Nunca quise ser una simple pregunta

O algo trivial

Acabo de construir un muro a mi alrededor

Dibujé mi propio plan

¿Cómo puedo reírme con el corazón roto?

Es difícil ser un hombre de días difíciles

Ojalá el mundo confiara en mí

Me mostró un poco mejor

Desearía haberme entendido menos a mí mismo

no habia visto la verdad como es

Todo lo que digo es como un testamento

Es como si viviera en otro mundo.

Nunca quise ser una simple pregunta

O algo trivial

Acabo de construir un muro a mi alrededor

Dibujé mi propio plan