Dön - Mustafa Ceceli

Çoğaldı git gide yokluğun dağ gibi

Atılmış üzerime ağ gibi

Zaman ilaç değil yanmaya alıştıran

Hepsi sönse de yanan

Tek bir çıra gibi

Kim bilir kaç ilkbahar yaz sonbahar kış

Aylar mevsimler derken

Seneler sensiz geçti

Büyüdü ağaç oldu çoktan

Ektiğimiz fidanlar gölgesinde

Kaç gün geceyi zor ettik

Dön dayanamıyorum artık

Dön bu ne çok yalnızlık

Çık gel ne olursun apansız

Hadi dön, hadi dön, hadi dön yalansız

Uzayıp giden yollara kitlenmiş gözlerim

Tükenmiyor ümit bir olmazı bekliyorum

Bulurmu bulur benide

Günün birinde bir mucze

Duayı duaya ekliyorum

Dön dayanamıyorum artık

Dön bu ne çok yalnızlık

Çık gel ne olursun apansız

Hadi dön, hadi dön, hadi dön yalansız

Ha aumentado, tu ausencia es como una montaña

Como una red arrojada sobre mí

El tiempo no es una medicina, es un habito para quemar

Ardiendo aunque todos se apaguen

como una sola astilla

Quién sabe cuántas primavera verano otoño invierno

Cuando los meses son las estaciones

Pasaron los años sin ti

Se ha convertido en un árbol

A la sombra de las plántulas que plantamos

Cuántos días tuvimos una noche dura

Vuelve, ya no aguanto más.

Vuelve, esto es tan solitario

sal, por favor

Vuelve, vuelve, vuelve sin mentir

Mis ojos están fijos en los caminos que se extienden

La esperanza no se acaba, estoy esperando lo imposible

¿Me encontrarás?

Un día un milagro

Agrego la oración a la oración.

Vuelve, ya no aguanto más.

Vuelve, esto es tan solitario

sal, por favor

Vuelve, vuelve, vuelve sin mentir