Koma ( Düet: Hayko Cepkin ) - Zakkum, Hayko Cepkin

Vazgeç artık, bırak çırpınmayı

Çoktan kurudu birlikte terlenen yatak

Geçti artık, bırak kıvranmayı

Atmıyor nabzın, yetmiyor uyku hapların

Bitti artık, bırak sızlanmayı

Cansız kollarınla sarıl yalnızlığına…

Açılıp giden gözlerinle bakarken ona hala

Düşük yapmışsa ümitleri,

Ölmüşse son bebek

Beşikte salladığın yalnızlık büyüyecek

Ağlarsın sayıklarsın

Ama kim yetişecek

Cehennemi görmen çin

Ölmen gerekmeyecek

Kes kanatamazsın,

Beni acıtamazsın

Yalnızlıktan nasır tuttum ben

Vur yıkamazsın

Gel korkutamazsın…

Renuncia, deja de luchar

La cama sudando juntos ya esta seca

Se acabó ahora, deja de retorcerte

Tu pulso no late, tus pastillas para dormir no son suficientes

Se acabó ahora, deja de lloriquear

Abraza tu soledad con tus brazos sin vida…

Todavía mirándolo con tus ojos bien abiertos

Si sus esperanzas son bajas,

Último bebé si está muerto

Crecerá la soledad que meces en la cuna

Tú lloras, tú cuentas

Pero quien se pondrá al día

ver el infierno

no tendrás que morir

Córtalo, no puedes sangrar

no puedes lastimarme

me salieron callos de la soledad

Dispara, no puedes lavar

Vamos, no puedes asustar...