Gökyüzü Mavi - Nilipek., Can Aydınoğlu

Balkondan bakarken

Saymaya çalıştım

Kaç ev uyanık

Kaç pencere açık

Uyanıklar arasında, kaçı mutludur

Beni burada farkeden olmuşmudur

Yıldızları sayamam, ama onlar farketti gibi

Gece sarıldı gibi

İyiyim iyiyim sanıyorum değilim

Süzüyor hayat ve elimden tutuyor

İçim sıcak içim soğuk aklıma elimi bıraktığın geliyor

Gökyüzü mavi, sular simsiyah

Atlasam şimdi beni yutar mı acaba?

Bir dostum vardı ruhumdan uzaklaştı

Kaybolsam şimdi hatırlar mı acaba?

Lambaların parlak gözlerinden

Artık kalkmayan avizelerden

Raflardaki boş şişelerden

Çok sonra beklemediğin anda

Bitecek her şey

Gökyüzü mavi, sular simsiyah

Atlasam şimdi beni yutar mı acaba?

Bir dostum vardı ruhumdan uzaklaştı

Kaybolsam şimdi hatırlar mı acaba?

Mirando desde el balcón

traté de contar

¿Cuántas casas están despiertas?

cuantas ventanas hay abiertas

Entre los despiertos, cuantos son felices

¿Alguien me ha notado aquí?

No puedo contar las estrellas, pero parecen darse cuenta

mientras la noche abrazaba

estoy bien creo que no

La vida se está filtrando y está sosteniendo mi mano

Tengo calor por dentro, tengo frío por dentro, pienso en ti dejando mi mano

El cielo es azul, las aguas son negras

¿Me tragará mi atlas ahora?

Tuve un amigo que se escapó de mi alma

Si me pierdo, ¿recordarán ahora?

De los ojos brillantes de las lámparas

De los candelabros que ya no se levantan

De botellas vacías en los estantes

Cuando menos te lo esperas

todo terminará

El cielo es azul, las aguas son negras

¿Me tragará mi atlas ahora?

Tuve un amigo que se escapó de mi alma

Si me pierdo, ¿recordarán ahora?